رویکردی نو در پیشبینی روزانه دمای هوا با استفاده از سریهای زمانی فازی مرتبه بالا و الگوریتم بهینه سازی اجتماع پرندگان

پیشبینی دما اهمیت فوق العاده ای در پیشبینیهای هواشناسی دارد. از جمله روش های موثر در بررسی متغیر های اقلیمی، تحلیل سری های زمانی بصورت مدل سازی اقلیمی میباشد. در این تحقیق از یک سری زمانی فازی برای پیش بینی میانگین دما استفاده میشود. داده های دمای محیط به دوازده بخش مختلف بر اساس ماههای سال تقسیم شده و بطور موازی توسط دوازده سیستم پیش بینی مورد بررسی قرار میگیرند. این کار دقت پیش بینی را به مقدار قابل توجهی افزایش می دهد. پیش بینی میانگین روزانه دما توسط هر یک از دوازده سیستم به صورت مستقل دیده نشده بلکه تغییرات دمای ماه قبل نیز توسط روش ارائه شده در تغییرات دمای هر ماه لحاظ شده است. همچنین، از الگوریتم اجتماع پرندگان در بهینه سازی تعداد مجموعه های فازی و مرتبه سیستم استنتاح فازی استفاده شده است که این رویکرد نیز سبب افزایش دقت پیش بینی میانگین دما میشود. آموزش هر کدام از سیستم های استنتاج فازی در پیشبینی میانگین دمای هوای روزانه مشهد با داده های آموزشی بیست ساله ( 1353 تا 1382 شمسی) انجام شده است. این داده ها از طریق ایستگا ه های سینوپتیکی سازمان هواشناسی ایران( مرکز مشهد) گردآوری شده اند