ارزیابی بار ذهنی کارکنان یک پالایش نفت با استفاده از شاخص - NASA TLX در سال 1394

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 554

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC10_013

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1396

Abstract:

زمینه و هدف: عدم توجه به سامت منابع انسانی، محیط های صنعتی به یکی از پرمخاطره ترین مکان ها برای کارکنان تبدیل می شود. تحقیقات نشان می دهد که بار کاری کارمندان پتروشیمی و نفت، یکی از مهمترین شاخص ها جهت ارزیابی ایمنی و کیفیت در بخش های اتاق کنترل واحد های عملیاتی است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف ارزیابی بارذهنی کارکنان اداری و عملیاتی یک پالایش نفت جنوب غرب کشور در سال 1394 با استفاده از شاخص NASA-TLX انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی است. جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک وپرسشنامه استاندارد بار ذهنی NASA-TLX مورد مصاحبه قرار گرفتند.در نهایت اطلاعات جمع آوری شده پس از استخراج از پرسشنامه ها وارد SPSS نسخه 21 شده و مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: میزان نمره کلی NASA- TLX در بین کارکنان واحد های مختلف بیشترین نمره 56 / 83 درصد برای میزانتاش و کمترین میزان مربوط به میزان یاس و نامیدی با میانگین 66 / 15 درصد می باشد. فعالیتهای ذهنی و ادراکی در واحد امور مالی با 28 / 84 درصد بیشترین و در واحد خدمات عمومی با 66 / 36 درصد کمترین بار ذهنی در میان کارکنان داشتند.نتیجه گیری: جهت اثربخشی مطالعه کاربردی و عملیاتی حاضر پس از مشخص شدن گروه های هدف، اقدامات اصلاحی و کنترلی و مداخله ای برای کاهش بار کاری ذهنی با هدف کاهش خطای انسانی و خستگی شغلی بین کارکنان ارایه گردید.

Authors

روح الله مرادی

کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، مسیول بهداشت حرفه ای پالایشگاه نفت آبادان

پیام رشنودی

دانشجوی کارشناسی،گروه بهداشت حرفه ای ، دانشکده بهداشت،کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

علویه زینب موسویان اصل

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه بهداشت حرفه ای ، دانشکده بهداشت،کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز.

محسن منجزی علی صالحی

دانشجوی کارشناسی ، گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت،کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز