استرس شغلی و فرسودگی شغلی : مهم ترین آسیب های اجتماعی- روانی سلامت پرستاران

زمینه و هدف: ماهیت بعضی از مشاغل به گونه ای است که خواه ناخواه افراد دچار مشکل می شوند، به گونه ای که ممکن است سلامت روانی و جسمی آن ها تهدید شود. در شغل هایی که در آن ها ارتباط انسانی مطرح است تنیدگی بیشتری وجود دارد و باعث به مخاطره انداختن سلامت فرد می شود و پرستاران از جمله گروه هایی هستند که بیشترین استرس شغلی را تجربه می کنند. استرس شغلیمزمن پرستاران می تواند در نهایت به فرسودگی شغلی آنان ختم شود. پرستاران به عنوان بزرگ ترین بخش از نیروهای حرفه ای در خط مقدم ارایه خدمات در سیستم بهداشتی- درمانی هستند. آن ها در قبال بیمار به طور مستقیم و غیر مستقیم مسیول اند و تحقق این امر نه تنها از طریق علمی و روش های اخلاقی صحیح برقراری ارتباط با مددجو، بلکه از طریق سلامتی خود پرستار قابل دسترسی است. لذا در این مقاله سعی شده است که به تبیین استرس شغلی و فرسودگی که از مهم ترین آسیب های اجتماعی- روانی سلامت پرستاران بهحساب می آیند پرداخته شود. روش کار: این مقاله یک مطالعه از نوع مروری است که با استفاده از روش بررسی تحقیقات مرتبط با موضوع مورد نظر با جستجو در منابع کتابخانه ای، پایان نامه ها و داده پایگاه های اینترنتی: از جمله ، Sid ، Google Scholar ، PubMedS c i e n c e D i r e c t ، M a g i r a n انجام گر فته ا ست . یافته ها: فرسودگی شغلی پاسخ به استرس های مزمن کار است .پرسنل پرستاری به دلیل ماهیت حرفه خود مستعد فرسودگی شغلی هستند. عوامل استرس زای متعددی در محیط کار پرستاران وجود دارند که از مهم ترین آن ها می توان به کمبود کارکنان نسبت به بیماران، حجم کاری زیاد، نوبت کاری متغیر و در گردش ،ساعات کاری طولانی، اختلال در خواب و استراحت و بیدار ماندن های متوالی و نداشتن استراحت کافی، نامناسب بودن محیط فیز کیی کار، فضای بحرانی بخش،خطرات ناشی از بیماریهای عفونی، تماس با انواع مواد شیمیایی و پرتوهای خطرناک تشخیصی و درمانی اشاره نمود. نتیجه گیری:. استرس های شغلی پرستاران می تواند سلامت جسمی و روانی آن ها را تهدید نماید و کارکرد اجتماعیشان را مختل کند که این خود تهدید جدی بر عملکرد و بهره وری نظام سامت به حساب می آید با توجه به اهمیت این امر، به مدیران پرستاری توصیه می شود، در محل کار افراد تدابیری اندیشند و مداخلاتی را انجام دهند که استرس های محیط کار کاهش یابد. همچنین می توانند برنامه های منظمی را در خصوص برگزاری دوره های آموزش رفتارهای تسهیل کننده و ارتقاء دهنده ی سامت در پرستاران مانند: آشنایی با رشد معنوی، تاب آوری، مهارت های ارتباطی، مسیولیت پذیری سلامتی، مدیریت تنش را تدوین نمایند و اجرا کنند.

Keywords:

استرس شغلی , فرسودگی شغلی , سلامت , پرستاران