بررسی کاهش شنوایی شغلی آتش نشانان شهر نیشابور

زمینه و هدف: افت شنوایی از جمله اختالات شنوایی مورد بحث در آتش نشانان به علت تماس مداوم با سر و صدای ناشی از زنگ اعام حریق، آژیر ماشین، موتور پمپ آب، وسایل عملیات نجات و انفجارها می باشد و مواجهه با سروصدای مخاطره آمیز در این شغل بسیار متغیر و غیر قابل پیش بینی است. با توجه به اینکه مطالعات کم و اطلاعات دقیقی درمورد وضعیت کاهش شنوایی در پرسنل آتش نشانی وجود ندارد، این مطالعه با هدف بررسی وضعیت شنوایی در آتش نشانان شهر نیشابور انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی در بین 90 نفر از پرسنل آتش نشانی شهر نیشابور که به طورتصادفی انتخاب و سابقه کار بیش از 3سال داشتند، انجام شد. آزمون شنوایی سنجی توسط ادیولوژیست در اتاقک آکوستیک استاندارد به انجام رسید. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون آماری independent sample t-test ، موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی آتش نشانان مورد مطالعه 6/ 34 ) 31 / 5( سال بود. فراوانی notch در فرکانسهای بالا در آتش نشانان در گوش راست 2/ 17 درصد و در گوش چپ 3/ 21 درصد بود. میانگین آستانه شنوایی در فرکانس های بالا در گوش چپنسبت به گوش راست بالاتر بود) 05 / P> 0 (. میانگین افت شنوایی در گوش راست 42 / 12 ) 23 / 8( و در گوش چپ 26 / 15 ) 13 / 10 ( بودند. همچنین بین میزان افت شنوایی و سابقه کاری در پرسنل آتش نشانی رابطه معنی داری یافت شد) 05 / .)P> 0نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر، نشان می دهد که تاثیر سروصدا و سابقه کار بر روی افت شنوایی مثبت می باشد، بنابراین به منظورکاهش بروز NIHL لازم است اقدامات لازم جهت کنترل صدا و برنامه حفاظت شنوایی مناسب به اجراگذارده شود. برای دستیابی به نتایج دقیقتر پیشنهاد می گردد در مطالعه دیگری نمونه های این مطالعه مورد پیگیری قرار گیرند و بعد از یک دوره چند ساله از آنها ادیومتری مجدد بعمل آید و نتایج آن با ادیومتری پایه مقایسه گردد

Keywords:

آتش نشان , ادیومتری , سروصدا