کمال علی پور - دانشجوی کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

یکی از زمینه های مهم تحقیقات ونظریه پردازیهای شهرسازی درچند دهه اخیر بررسی تاثیر کالبدی فضاها بر ابعاداجتماعی و فرهنگی زندگی افراد بوده است. فضاها و محلهای زندگی شهری نیز، برغم هدف مشترک، مانند هر مصنوعدیگر بشری تاثیرات متفاوتی بر روی روان و احساس آدمی به عنوان طبیعی ترین و فطری ترین معیار سنجش انسانی بر جای میگذارند .علی رغم تعلق عمیق افراد به مکانهای آشنا و مانوس با آنها این واقعیت پذیرفتنی است کهبنا به دلایل روانشناختی و طبیعی انسان دوستدار هر محیط اجتماعی دست ساخت بشر است که برای او بیان از جلوه های هنری و یا فرهنگی دارد . هویت مکان به دلیل تسهیل در ادراک معنی محیط، یکی از مهمترین جنبه های کیفییک مکان می باشد . هویت مکانی فرآیند تعامل انسان و محیط زندگی و یا فعالیت های انسانها درون این محیط تلقیمی گردد. یکی از معانی مهم و موثر در ارتباط انسان و محیط، حس تعلق میباشد .همچنین حس تعلق از معیارهای ارزیابی محیط های باکیفیت بوده و در معماری و رشته های طراحی محیطی، ویژگیهای کالبدی و روابط اجزاء کالبدی باتامین و تاکید بر فعالیتهای اجتماعی محیط، نقش مهم و موثر درشکل گیری حس تعلق را دارا میباشد. با نگاهی به معماری سنتی ایران حضور حس تعلق در اکثر آثاراصیل به خوبی مشهود است.

هویت مکانی، هویت اجتماعی، تعلق مکانی،حس تعلق مکان، محیط