مرتضی صفری - کارشناس ارشد مهندسی صنایع و دانشجوی مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کاشان
احمد فخار - استادیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کاشان
یاسر ملایی

بررسی ها و محاسبات انجام شده در خصوص مصرف انرژی در ایران نشان می دهد که تقریبا 30 الی 35 درصد از کل انرژ مصرفی در کشور در حوزه مصارف ساختمانی است. از سوی دیگر بخش عظیمی از مصارف انرژی در ساختمان، مربوط به ساختمان های عمومی می باشد. امروزه دلایل زیادی از جمله کمبود منابع سوخت فسیلی و نیز تاثیر آلایندگی این سوخت ها بر محیط زیست باعث شده سیاست گذاران و برنامه ریزان بخش انرژی، انجام مطالعات ساختاری و سیاست بهینه سازی مصرف انرژی ساختمان را در راس برنامه های خود قرار دهند. این موضوع با هدف بالا بردن بهره وری رشد اقتصادی در سند چشم انداز بیست ساله ایران مورد توجه قرار گرفته است. نخستین گام جهت ارایه راهکارهای بهینه سازی مصرف انرژی، انجام ممیزی انرژی ساختمانی می باشد. برخی از اقدامات ممیزی انرژی ساختمان تنها در جریان ساخت ممکن است. لذا پایبندی به قوانین استانداردهای مصرف انرژی در ساختمان های جدید هنگامی نمود بیشتری می یابد که تفاوت سطح دشواری اجرای طرح های کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها، در مرحله قبل از طراحی و ساخت و ساز با مرحله بعد از آن مقایسه شود. مبحث 19 مقررات ملی ساختمان و بر چسب انرژی ساختمان و قانون استاندارد مهم به منظور بهینه سازی مصرف انرژی است. این مقاله به بررسی و تحلیل سهم انرژی مصرفی در ساختمان، شیوه ها و مراحل ممیزی انرژی ساختمان و قوانین وجود در بخش انرژی کشور ایران می پردازد و همچنین روش های استاندارد سازی مصرف انرژی در ساختمان را به ویژه در ساختمان های عمومی، با استفاده از روش ممیزی انرژی در ساختمان ارایه می دهد.

بهینه سازی مصرف انرژی، ممیزی انرژی ساختمان، استانداردسازی مصرف انرژی، مصرف انرژی ساختمان های عمومی