سماء آزادی - دانشجوی داکترای دانشگاه شیراز، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیطزیست
ایوب کریمی جشنی - استادیار دانشگاه شیراز، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیطزیست
ناصر طالب بیدختی - استاد دانشگاه شیراز، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیطزیست

در دشت شیراز به دلیل خشکسالیهای اخیر و تقاضای فوق العاده زیاد برای آبیاری فضای سبز شهری، باغات و زمینهای کشاورزی، کمبود آب شیرین به یک مشکل اساسی تبدیل شده است. یکی از گزینهها جهت کمک به رفع این مشکل، استفاده از آبهای غیرمتعارفی چون فاضلاب تصفیه شده جهت آبیاری زمینهای کشاورزی میباشد. اما فاضلاب تصفیهشده به دلیل داشتن املاح و یونهای اضافی، به مرور باعث افزایش شوری و از بین رفتن حاصلخیزی خاک میشود. جهت رفع مشکلات بهرهبرداری و حفاظت خاک لازم است یک برنامه بهینه از ترکیب آبیاری با استفاده از آب شیرین و آب بازیافت شده با شوری معلوم ارایه شود به گونهای که شوری خاک از حد مناسب بهرهبرداری تجاوز نکند. این کارمیسر نیست جز با داشتن فرمولی که بتواند میزان شوری خاک را پیشبینی کند. اما اثر شوری آب آبیاری بر خاکهایی با جنسهای مختلف متفاوت است. از آنجایی که بخشهایی از دشت شیراز دارای خاک لومیسیلتی میباشد، در این مطالعه با استفاده از مدلسازی رگرسیونی یک رابطه جهت پیشبینی میزان شوری خاکهای لومی سیلتی براساس میزان شوری آب آبیاری و عمق خاک ارایه شده است. این رابطه قادر است میزان شوری خاک را با ضریب همبستگی 0/88 پیش بینی کند.

پیش بینی درجه شوری خاک، مدل رگرسیون چندمتغیره، خاک لومی سیلتی