فیزیولوژی تنش خشکی و مدیریت آبیاری چمن ها

خشکی یکی از مهمترین عوامل محدود کننده کشت و پرورش چمنها و در دنیاست و امروزه به دلیل تغییرات آب و هوایی و گرم تر شدن کره زمین به اهمیت ان افزده شده است منابع آب جهت آبیاری چمنها به شدت در حال کاهش است و این موضوع موجب کاهش کیفیت چمنها به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک می شود در برخی جوامع محدودیتهایی برای مصرف آب آشامیدنی جهت آبیاری چمنها وضع شده است. بنابراین تامین آب یکی از مهمترین دغدغه مدیران چمنهاست چمن ها برای مقابله با تنش خشکی از ساز و کارهای مختلفی مانند تحمل، اجتناب و فرار استفاده می کنند. استفاده از گونه ها و ارقام چمن مقاوم به خشکی مهمترین راهکار برای کاهش نیاز آبی است آبیاری عمیق و با فاصله موجب افزایش مقاومت به خشکی چمنها و کاهش مصرف آب می شود برنامه های مدیریتی که در آن از مودیان ها و تنظیم کننده های رشد گیاهی، تنظیم کننده ای اسمزی و مواد ضد تعرق استفااده می شود می تواند راهکار مفیدی برای کاهش مصرف آب در مناطق کم آب شود. در مناطق خشک که آب شرب در دسترس نیست می توان از اب تصفیه شده فاضلابها برای آبیاری استفاده کرد.

Keywords:

سبز فرش , فیزیولوژی تنش خشکی , مدیریت آبیاری