امیر عبداله آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد - جوشکاری- دانشگاه شهید چمران اهواز
اسماعیل حجاری - استادیار گروه مهندسی مواد- دانشگاه شهید چمران اهواز
سیدمحسن صدرالسادات - استادیار گروه مهندسی مواد- دانشگاه شهید چمران اهواز
رضا حسن زاده - شرکت لوله سازی اهواز

یکی از روش های متداول برای ساخت یاتاقانهای فلزی، لایه نشانی آلیاژ مورد نظر بر روی زیر لایه می باشد.در این شرایط،ریز ساختار نهایی و سختی آلیاژ لایه نشانی شده پس از انجماد ، تعیین کننده خواص مکانیکی و بویژه خواص سایشی آن می باشد. در این پژوهش به ارزیابی تاثیر متغییرهای فرایند جوشکاری قوس الکترود دستی و جوشکاری اکسی استیلن بر روی سختی و ریز ساختار آلیاژ Sn 5.7-Cu لایه نشانی شده بر روی فولاد 4140 به روش جوشکاری،پرداخته شده است.نتایج حاصل از بررسی های میکروسکوپی ، آزمون XRD و آزمایشات سختی سنجی، حاکی از آن است که به طور کلی ریز ساختار آلیاژ لایه نشانی شده از طریق جوشکاری ، مخلوطی از محلول جامد Į و فاز یوتکتویید (Į+į (می باشد. علاوه بر آن انجام لایه نشانی با استفاده از فرایند SMAW منجر به تشکیل ریز ساختار ظریف تر و سختی بالاتری نسبت به فرایند OFW شده است. همچنین افزایش حرارت ورودی در فرایند SMAW باعث تشدید پدیده جدایش در حین انجماد و تشکیل بیشتر ترکیبات بین فلزی سخت از جمله Fe4Cu3 در زمینه آلیاژ شده و سختی بالاتر آلیاژ را در پی داشته است.

آلیاژ فسفر برنز، جوشکاری ،لایه نشانی، ریز ساختار ، جدایش