احد روحانی مجد - دانشیار دانشکده فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی
یوسف ادیب - استادیار دانشکده فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی
تورج هاشمی - دانشجوی دکتری دانشکده فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی

اخلاق به عنوان مجموعه ی آداب ورسوم اجتماعات بشری است که در قالب قواعدو قوانین نا نوشته بر رفتار واحساسات افراد جامعه نظارت نموده وزمینه را برای تعالی خصایص وروحیات آدمی مهیا می کند واز بروز کشمکش های درون زادوبین فردی بازداری می نماید. مبتنی بر این تعریف،ضرورت تبلور عینی این پدیده درهمه ی شیون انسانی درهمه ی دوران ها قابل درک بوده واز این رو در تعالیم ادیان آسمانی بر اهمیت آن به وضوح تاکید شده است .) گودرزی 1388 .(امروزه در راستای اهمیت موضوع اخلاق،تلاش های نظری وعملی درجهت نهادینه کردن رفتار اخلاقی درنهادها وسازمانهای متنوع دراغلب جوامع بشری به منصه ظهور رسیده است که تحت عنوان اخلاق حرفه ای جایگاه ویژه ای را درادبیات پژوهشی به خود اختصاص داده به نحوی که درمجامع علمی ودانشگاهی به یک رشته تخصصی نیز تبدیل شده است )کمبل 2008 .(مبتنی بر تعریف،اخلاق حرفه ای ناظر بر مجموعه ای از آیین نامه ها ومقرراتی است که عمل اخلاقی رابرای حرفه ای مشخص وخاص معین می کند وچارچوبی رابرای عمل وقضاوت اخلاقی وغیر اخلاقی در حرفه ایویژه مشخص می کند. به تعبیری دیگر،اخلاق حرفه ای شامل مسیولیت های اخلاقی فرد در زندگی ومحیط شغلی است که موجب شکل گیری مناسبات ویژه در فعالیت شغلی می گردد که در این میان می توان به کیفیت روابط با افراد بالا دست وهم سطح وزیردست ونیز چگونگی ارتباط با محیط زیست،جامعه وسایر افراد ونهادهای دیگر اشاره نمود .بااین حال،درنگاهی محدودتر می توان این روابط را به فضاهای شغلی وسازمانی خلاصه نمود که در قالب اخلاق شخصی ،اخلاق شغلی وسازمانی پدیدار می شود) قراملکی1386.)

اخلاق حرفه ای، ادبیات پژوهشی، اخلاق سازمانی، نهادینه کردن رفتار اخلاق در سازمانها