فاطمه حسین پور - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، مازندران، ایران
لیلا روزبه نصیرایی - استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، مازندران، ایران
محمدحسن جوری - استادیار، گروه منابع طبیعی، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، مازندران، ایران

با توجه به افزایش روزافزون بیماری های ناشی از مواد غذایی حاوی نگهدارنده های مصنوعی باعث شده تا در دهه اخیر توجه محققین به سمت استفاده از جایگزین های طبیعی معطوف گردد، در این راستا تحقیقات بسیار زیادی در زمینه استفاده از پتانسیل های گیاهی هر منطقه صورت گرفت. هدف از این تحقیق بررسی اثر آنتی باکتریایی اسانس اکلیل کوهی ارتفاعات شهرستان نور بر روی باکتری استافیلوکوکوس آریوس که این باکتری به عنوان یکی از عوامل اصلی مسمومیت غذایی استافیلوکوکی و باکتری اشریشیاکولای به عنوان یکی از شاخص های روده انسان می باشد. گیاه اکلیل کوهی پس از برداشت از ارتفاعات شهرستان نور و خشک نمودن، به روش تقطیر با آب اسانس گیری گردید. جهت تعیین خواص آنتی باکتریایی از روش های استاندارد چاهک و تعیین حداقل غلظت ممانعت کنندگی و حداقل غلظت کشندگی به روش رقت لوله استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده هاله عدم رشد باکتری استافیلوکوکوس آریوس تحت تاثیر اسانس با آنتی بیوتیک استرپتومایسین و ونکومایسین اختلاف معنی داری نداشت (p> 0.05) همچنین اختلاف معنی داری بین هاله عدم رشد باکتری اشریشیاکولای در برابر اسانس و آنتی بیوتیک سفالکسین وجود نداشت (p> 0/05) و حداقل غلظت ممانعت کنندگی از رشد و حداقل غلظت کشندگی برای باکتری استافیلوکوکوس آریوس به ترتیب 4000 و 16000ppm و برای اشریشاکولای 64000 و 128000ppm تعیین گردید. نتایج حاصل از قطر هاله عدم رشد و حداقل غلظت ممانعت کنندگی از رشد و حداقل غلظت کشندگی نشان داد که اسانس بر روی هر دو باکتری اثر مهار کننده گی دارد اما حساسیت باکتری استافیلوکوکوس آریوس به اسانس در مقایسه با باکتری اشریشیاکولای بیشتر می باشد.

اسانس اکلیل کوهی، آنتی باکتریایی، استافیلوکوکوس آریوس، اشریشیاکولای