بررسی عملکرد و برخی از اجزای عملکرد ژنوتیپهای سویا در سطوح مختلف تراکم در استان گیلان

به منظور ارزیابی تراکم گیاهی مناسب ارقام سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان لنگرود (استان گیلان) در سال 1394 به اجرا در آمد. عامل رقم در چهار سطح شامل ساری، زان، ا5ل17و ویلیامز و عامل تراکم در چهار سطح شامل20 ،40،30 و50 بوته در مترمربع در نظر گرفته شدند. اثر تیمارهای تراکم و رقم بر تعداد دانه در ساقه تک گیاه، تعداد دانه در شاخههای تک گیاه، تعداد دانه در متر مربع، نسبت تعداد دانه ساقه به تعداد دانه گیاه، نسبت تعداد دانه ساقه به تعداد دانه شاخه، نسبت وزن غلاف ساقه به وزن غلاف گیاه، نسبت وزن غلاف ساقه به وزن غلاف شاخه، نسبت وزن دانه ساقه به وزن دانه گیاه، نسبت وزن دانه به وزن غلاف و عملکرد دانه معنیدار بود. نسبت تعداد دانه ساقه به تعداد دانه شاخه، نسبت وزن دانه ساقه به وزن دانه گیاه و تعداد دانه در شاخههای تک گیاه تحت تاثیر اثر متقابل رقم و تراکم قرار گرفتند. با افزایش تراکم، تعداد دانه در ساقه تک گیاه و تعداد دانه در متر مربع افزایش یافت اما تعداد دانه در شاخههای تک گیاه کاهش پیدا کرد. رقم زان با 523 گرم در مترمربع و رقم ساری با 446گرم در مترمربع به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد را نشان دادند. بیشترین تعداد دانه در گیاه از کمترین تراکم گیاهی بهدست آمد اما بیشترین تراکم گیاهی از بیشترین تعداد دانه در واحد سطح برخوردار بود.

Keywords:

ارقام سویا , الگوی کشت ,