بررسی اعتبار روش مقاومت ویژه در آشکارسازی ویژگیهای زیرسطحی

امروزه به دلیل گرانی تکنیکهای اکتشاف مستقیم، استفاده از روشهای ژئوفیزیکی در بررسیهای زیرسطحی روز به روز در حال افزایش میباشد. حال سوالی که مطرح می شود این است که نتایج حاصل از این عملیات تا چه اندازه قابل اعتماد است و دلایل شک و بی اعتمادی نسبت به این گونه اطلاعات از کجا ناشی میشود؟ در این مقاله به منظور بررسی اعتبار روش سونداژ الکتریکی، در کنار چندین حلقه گمانه اکتشافی در منطقه معدنی سنگان که وضعیت لیتولوژیکی و هیدروژئولوژیکی در آنها مشخص میباشد، اندازه گیری مقاومت ویژه الکتریکی با آرایش شلومبرگر در دو امتداد عمود بر هم انجام شده است و منحنیهای سونداژ حاصله به دو طریق دستی و کامپیوتری تفسیر شده اند و نتایج حاصله با اطلاعات مربوط به گمانه های اکتشافی مقایسه شده است. نتایج حاصل از این بررسیها نشان میدهد که در اکثر موارد یک تطابق خوب بین نتایج وجود دارد و روش مقاومت ویژه در اکثر مناطق عمق سنگ کف، عمق و ضخامت لایه آبدار و سطح ایستابی را تخمین زده است. در بعضی مناطق، به دلیل وضعیت خاص لیتولوژیکی تخمین ما با قدری خطا همراه میباشد که از اصل اختفا ناشی میشود؛ لذا باید عنوان کرد که روشهای ژئوفیزیکی باید در کنار و مکمل روشهای اکتشاف مستقیم اجرا شوند و هرگز نباید جانشین این روشها شوند

Keywords:

اصل اختفا , سونداژ الکتریکی , شلومبرگر , مقاومت ویژه , معدن سنگان , گمانه اکتشافی