پریسا درویشی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر
عمران کهزادی سیف آباد - استادیارگروهشهرسازیومعماری،دانشگاهآزاد اسلامی،شوشتر

با در نظر گرفتن پیش بینی سازمان ملل که تا سال 2030 بیش از 60 درصد جمعیت جهان در شهرها زندگی خواهند کرد ، واضح است که در آینده نزدیک جهان وابسته به شهر و شهرنشینی خواهد شد. . شهرنشینی و مشکلات ناشی از آن بدین معنی است که شهرها به عنوان عامل اصلی ایجاد کننده ی ناپایداری در جهان به شمار می روند و در واقع پایداری شهری و پایداری جهانی هر دو مفهومی واحد هستند. در کشور ایران، شهرنشینی شتابان، هم زمان با پیدایش و شکل گیری سرمایه داری پیرامونی، انفجار جمعیتی، انباشت سرمایه، تمرکز فضایی ابزار تولید، در چند شهر بزرگ کشور انجام شد، که این امر، علاوه بر توسعه ی شتابان شهری در نهایت، منجر به شکل گیری کلان شهر ها با وضعیت ناپایدار شده است. فضا های سبز شهری نقش مهمی در توسعه ی پایدار شهری ایفا می کنند. فضا های سبز شهری می توانند خدمات فرهنگی، اقتصادی و روانی مطلوبی را برای رفاه ساکنین و توریست ها فراهم کنند. ما مزیت های فضا های سبز شهری را تحت چند شاخه ی اصلی دسته بندی می کنیم. این شاخه های اصلی عبارتند از: مزایای زیست محیطی، مزایای اقتصادی و زیبایی سنجی، مزایای روانی و اجتماعی. ما چالش های پیش روی مدیریت فضاهای سبز شهری را به دسته کلی تقسیم می کنیم. این چالش ها عبارتند از:1 -عوامل جمعیتی ،اقتصادی و اجتماعی 2 -جنبه های کمی فضا های سبز شهری 3 -جنبه های کیفی فضاهای سبز شهری. همچنین ما استاندارد های طراحی و معماری را مورد بررسی قرار داده ایم. در پایان با بررسی موردی اهواز، کیفیت و کمیت فضا های سبز شهری را بررسی کرده ایم.

فضا های سبز شهری، مدیریت فضا های سبز شهری، اصول طراحی فضا های سبز شهری، فضای سبز اهواز، مزایای فضای سبز شهری