ندا سلیمی فرد - گروه معماری، واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز، ایران
محمدرضا پاکدل فرد - گروه معماری، واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز، ایران

معماری و موسیقی دو عرصه ی هنری اند که توسط انسان خلق و درک می شوند. موسیقی بیشتر در بعد زمان معنادار می شود و معماری در بعد مکان. گرچه مواد و مصالح خام این دو هنر از یکدیگر متفاوتند اما در فضای ذهنی مشابه و توسط ابزار فکری خاص و مشابهی سازماندهی می شوند. این ابزار در حقیقت همان اصول و قواعدی هستند که هنرمند هنگام خلق اثر خود از آنها بهره می برد. هدف از این پژوهش بررسی مفاهیم مشترک مین این دو عرصه هنری است که بتوان به اشتراکاتی دست یافت که در تبدیلیک موسیقی به معماری، بالعکس کاربر داشته باشد. پژوهش حاضر بر مبنای مطالعات کتابخانهای و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. .که در نهایت می توان گفت که گرچه معماری و موسیقی در دو عرصه متفاوت هنری قرار دارند و بعد خاصی از احساس و ادراک انسانی را مورد توجه و تاکید قرار می دهند اما قواعد و اصول خاصی بر آنها حاکم است که در هر دو وجود دارند و می توانند به عنوان ابزارهایی در دست هنرمند حین آفرینش اثر هنری برای بیان و انتقال احساس و درک مشابه به کار روند .

موسیقی؛ معماری، حرکت، اشتراکات، پیوند موسیقی و معماری