کیوان حیدرنژاد - دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه
حامد زینالی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

امنیت موهبتی است که در سایه آن زندگی جریان می یابد و در نبودش حیات می میرد در دو دهه اخیر مسیله ایمنی شهری و ضروری کاهش ناهنجار های شهری، دغدغه مهم مدیران و برنامه ریزان بوده است زیرا امنیت، زمینه ساز و بستر توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است و خود نیز از این عناصر تاثیر می پذیرد افزایش امنیت در شهرها افزون بر مزایای ظاهری چون تقویت هویت، سرزندگی، کارایی و زیبایی فضا، این مزیت را دارد که مردم در فضای ایمن حضور موثرتری دران و زندگی فعالیت، سرمایه گذاری و کسب و کار رونق بیشتری می گیرد و در نتیجه از نظر مالی و اقتصادی شاهد رشد افزون تری خواهیم بود و برعکس فضاهای ناامن دافع مردم و سرمایه گذاران خواهد بود. بخشی از ناامنی شهری حاصل از وقوع بزهکاری است بزه یک رفتار اجتماعی منفی است که همواره مورد توجه علوم مختلفی چون حقوق، جرم شناسی، جامعه شناسی، جغرافیا روانشناسی و علم رفتار شناسی قرار دارد . نظریه پردازیان این رشته ها در کنار بررسی علل و پیامدهای این پدیده به دنبال یافتن راهکارهایی برای کاهش میزان بزهکاری هستند. پیشگیری از جمله پیشگیری وضعی از بزهکاری به عنوان یکی از راه های مبارزه با حوادث ناگوار همیشه مورد توجه انسان بوده است. و منظور از پیشگیری وضعی از بزهکاری یعنی مجموعه تدابیر تصمیمات ، برنامه ها و اقدماتی را شامل می شود که قبل از روی دادن بزه انجام می شود تا مانع از وقوع آن گردد. لذا در این گونه پیشگیری با تاکید بر این مسیله که بزه در ظرف مکان و زمان روی می دهد می توان با تمرکز بر مولفه زمان و مکان میزان بزهکاری را کاهش داد در این مقاله با روش علمی توصیفی سعی شده است به ضرورت پیشگیری وضعی به منظور مقابله با پدیده بزهکاری همگام با توسعه جوامع شهری پرداخته شود.

بزهکاری ، پیشگیری وضعی، جوامع شهری