سیدمحمدرضا موسوی - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحدالیگودرز
مهدی کاظم اصلانی
حسن عبدی

از گذشته تا امروز رابطه ای معنادار میان موسیقی و معماری وجود داشته است. رابطه ی معماری وموسیقی از زمانی شروع شدکه انسان اولیه موسیقی را از طبیعت آموخت. صدای آبشار، وزش باد از میان برگها، صدای امواج دریا نوعی موسیقی است وبااستفاده ازآن مجبوربه ساخت سرپناه برای خودشد. به غیر از صوت در موسیقی و مواد در معماری، تقریبادر بسیاری از موضوعات مثل ریتم، فضاهای مفهومی و موارد دیگر اشتراکات زیادی میان معماری و موسیقی وجود دارد.این مقاله جستاری پیرامون شناخت ومقایسه رابطه مفهوم فضاونظم وریتم در موسیقی و معماری است . در بیشتر پژوهش هایی که تا به امروز در مقایسه میان فضای موسیقی و معماری صورت گرفته، به معیارهای ظاهری بسنده شده و پژوهشی درزمینه رابطه مفهومی و محتوایی میان این دو هنر به طور جدی صورت نپذیرفته است. با مقایسه رابطه مفهوم فضا ونظم وریتم در موسیقی و معماری در دو بازه زمانی ، به بررسی پیوندهای مفهومی میان این دو هنرنیز بپردازم. به دلیل تحولاتی که دردوران رنسانس در اثر تغییر نگرش نسبت به تعریف و جایگاه هنرمند و ارتباط او با هنر و اثر هنری پدیدار شد، این دوران به عنوان مبدا بررسی زمانی در نظر گرفته شده است. هدف از انجام این پژوهش، نزدیک شدن به پاسخ این پرسش ها است که اهمیت هنرموسیقی درچیست رابطه ی میان فضای موسیقی و معماری درچیست این مقاله با تکیه بر بررسی تطبیقی، قصد دارد این واقعیت را روشن کند که : نخست، از دوران پیش از مدرن تا به امروز همواره رابطه ای مفهومی میان موسیقی ومعماری وجود داشته و این دو هنر در تمامی دوران ها پیام آور مفاهیمی واحد بوده اند و دیگر آنکه، دوران مدرن به دلیل تحولات متعاقب آن باعث ایجاد تغییراتی در ساختار این پیوند مفهومی شده است.

معماری موسیقی وار، فضای معماری، ، نظم درمعماری، رابطه موسیقی و معماری