نشست ناشی ازتونلسازی و مروری برمطالعات انجام شده دراین زمینه

بدلیل نیاز به توسعه بیشتر و موثرتر درشهرهای پرجمعیت و همچنین زیرساخت های محیطی مساعدتر در این شهرها ساخت تونلها رو به افزایش بوده است ساخت تونلها ازدیرباز کاری سخت و پرخطر بوده است. در سالهای اخیرپیشرفتهای بسیاری درروش حفر و نوع سیستم های نگهداری استفاده شده جهت پایدارسازی تونلها انجام شده است علیرغم پیشرفت های بسیارتونلسازی همچنان فعالیتی پرریسک میباشد. یکی از مخاطرات ناشی ازاحداث تونل بروزنشست درسطح زمین است محققین بسیاری از قدیم با روشهای مختلف به تخمین میزان نشست سطح زمین پرداخته اند ازجمله روشهای مورداستفاده روشهای تجربی،تحلیلی و عددی میباشد. در این تحقیق سوابق تحقیق درزمینه پیش بینی میزان نشست سطح زمین ناشی از حفر تونل پرداخته شده و سعی شده مطالعات شاخص جمع اوری شود مطابق تحقیقات انجام شده روشهای تجربی اساس پیش بینی نشست هستند.روشهای عددی ازدقت خوبی برخوردارند به شرط آنکه داده های ورودی کنترل موشکافانه شده باشند. در ضمن برای پیش بینی نشست بهتر لازم است که ابتدا باروش تحلیل برگشتی برایقسمتی از تونل اقدام به تدقیق داده های اولیه شود روشهای ترجبی روشهایی ارزان سریع و دقیق جهت برآوردمیزان نشست بوده ولی بزرگترین محدودیت این روشها محدوده استفاده ازآنها می باشد همچنین برای تهیه هر کدام از روابط تجربی فرضیاتی انجام شده است که هنگام کاربرد باید مدنظر قراربگیرند

Keywords:

نشست , روشهای عددی , روشهای تجربی , روشهای تحلیلی , تونل