برررسی روند رشد دیابت درجامعه عشایری ساکن شده طی سالهای(1385تا1389 )نمونه موردی: عشایر اسکان یافته بخش جرقویه استان اصفهان

بیماری های مزمنی همچون دیابت از بیماری های غیر قابل درمانی است که می توان آن را کنترل کرد. این مطالعه به منظور بررسی روند رشد دیابت در جامعه عشایری ساکن شد در بخش جرقویه استان اصفهان طی سالهای 1385 تا 1389 پرداخته است. روش مطالعه در این پژوهش توصیفی و تحلیلی بوده که با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای و برداشت های میدانی انجام گرفته است. بر اساس مطالعات اکتشافی و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از کل روستاهای عشایر اسکان یافته در استان اصفهان در بخش جرقویه دو روستای نصرآباد، محمدآباد به عنوان نمونه با استفاده از مدل رشد نمایی برای تجزیه و تحلیل مورد قرار گرفته اند. یافته های حاصل از نتایج بیماری دیابت در دو روستای نصرآباد، محمدآباد نشان می دهد که رشد این بیماری در گروه سنی تا 0 29 سال نسبتا پایین بوده است. و در سالهای تا 86 87 روند رشد بیماری در دو روستای مذکور بسیار افزایش یافته که از شاید دلایل آن می توان به کم تحرکی، خوردن بیشتر چربی، عدم مراقبت های بهداشتی - درمانی اشاره کرد. بافته های تحقیق حاکی از این است با توجه به اقتضای زندگی عشایری که در چند دهه اخیر که زندگی یکجانشینی را انتخاب کرده اند. افزایش آگاهی عمومی و حمایت اجتماعی در شناخت افراد مبتلا به این بیماری امری ضروری است ضمن اینکه به واسطه آموزش و حمایت می توان اثرات ناشی از این بیماری را کاهش داد.

Keywords:

رشد , دیابت , جامعه عشایر , جرقویه