مدیریت پایدار شهری با تاکید بر مشارکت شهروندان

قرن بیستم با توجه به افزایش جمعیت شهری، تغییر شیوه زندگی، فاصله بین ذینعفان مدیران و برنامه ریزان شهری ، توسعه پایدار را به عنوان یکی از مهمترین پارادایم های مدیریت شهری در سطوح مختلف مطرح کرده است . از ابعاد اصلی توسعه پایدارشهری مدیریت یکپارچه شهری، حکمروایی خوب شهری و مشارکت است.یکی از عوامل د ستیابی به ر شد اجتماعی، حضور در عر صه های اجتماعی و م شارکت شهروندان در مدیریت شهری ا ست. م شارکت اجتماعی زمینه های شکوفایی توانمندی های فرد و بهبود عملکرد مدیران شهری را به دنبال دارد. امروزه برنامه ریزان و سیاستگذاران شهری جذب حداکثری مشارکت مردم را یکی از راهبردهای مدیریت بهینه شهری می دانند. علیرغم تمام تلاش های انجام شده در ایران، تا به حال فرآیند م شارکت به عنوان یک فرهنگ عمومی در اندیشه و عمل شهروندان، از جایگاه منا سبی برخوردار نی ست یا کمرنگ ا ست. مشارکت به عنوان یک کنش اجتماعی ریشه در باورها، نگرش ها و ارزش های اجتماعی افراد جامعه دارد و برای تحقق مشارکت افراد بایستی اعتماد، رضایت و آگاهی آنها را در فضای مناسب و مطمین جلب کرد وگرنه مشارکت در شکل مفهومی و جامعه شناختی آن پدید نخواهد آمد .از جدیدترین اسلوب ها و زمینه های مشارکتی، مشارکت شهروندان در مدیریت شهری در جهت اداره شهرهاست. این مشارکت یکی از الزامات زندگی اجتماعی مدرن است و هنگامی تحقق می یابد که شهرنشینان از شرایط فردگرایی و انزوای اجتماعی خارج و از طریق تحقق حقوق شهروندی، از حالت فردیت به طریق شهروندگرایی و جمعیت تغییر هویت دهداین پژوهش از نظر هدف کاربردی،و از نظر روش توصیفی است و در گرد آوری اطلاعات از روش اساس مطالعه کتابخانه ای است

Keywords:

مدیریت , مدیریت شهری , مشارکت , شهروندان