مجتبی دروکی - مربی دانشکده فنی و حرفه ای سما، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سبزوار، سبزوار، ایران.
مصطفی اکبری فر - دانشجو کارشناسی ناپیوسته دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سبزوار، سبزوار، ایران.

مسکن به عنوان محل سکونت و آسایش، یکی از نیازهای اولیه بشری و از نخستین مسایلی است که انسان ها همیشه به دنبال یافتن پاسخی مناسب و منطقی برای آن بوده اند. بنابر این هنگامی که به معماری گذشته ایران می پردازیم مسکن نیز جایی در بحث هایمان خواهد داشت. اما به دلایل مختلف از جمله عدم استحکام خانه ها در قدیم و عدم توجه به حفظ و نگاهداری آن خانه ها در ادوار قبل از صفویان باقی نمانده اند. در دوران صفویه معماری نیز همچون دیگر هنرها مورد توجه قرار گرفت و در کنار کاخ ها و پل ها و بازارها و مساجد، خانه های باشکوه ساخته شد و اصفهان به شهر پنجره های رنگین در جهان مشهور شد اما با انتقال پایتخت و افول شهر اصفهان شور و شوق عصر صفویه که بسیاری آن را دوران طلایی معماری و سایر هنرها نامیده اند. به شدت نقصان گرفت و مهاجرت ها و عدم امنیت ناشی از انتقال قدرت بین سلسله ها باعث شدند زمینه های تخریب خانه های باشکوه و مجلل فراهم گردد. مطالب مهم جهت ارزش معماری هر عصر و هر منطقهای، دانستن چگونگی مطابقت ساختمان با اقلیم خاص آن منطقه است. چگونه ساختمان از آفتاب، نسیم و فضای سبز استفاده میبرد و چگونه یک اقلیم آب و هوایی کوچک میآفریند.

معماری، خانه، سنتی، قدیمی