عایرضا مامن پوش - پژوهنده بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ا
رضا تفنگ ساز - کارشناس زراعت

توسعه فیزیکی شهرها فرایندی پویا و مداوم است.که اگر این گسترش سریع و بی برنامه باشد سیستم های شهری را با مشکل روبرو خواهد کرد.بی تردید فضای سبز و محیط زیست شهری یکی از اساسی ترین عوامل پایداری حیات طبیعی و انسانی در شهرنشینی نوین است.فضای سبز شهری علاوه بر زیبا سازی کمک شایانی در تعدیل هوا خواهد داشت.در این میان بحث توسعه و نیاز به گسترش فضای سبز و تعیین موقعیت آن در سطح شهر امری اجتناب ناپذیر در آینده توسعه شهرها می باشد.شهر اصفهان به عنوان یکی از شهرهای زیبا و مهم ایران و محل جذب گردشگران داخلی و خارجی شناخته شده است.یکی از علل اصلی این امر عبور زاینده رود از داخل شهر است.که همراه خود طراوت و سرسبزی برای شهر را به ارمغان آورده است.نقشه برداری زمینی فضای سبز شهری بطور پی در پی علاوه بر هزینه هنگفتی که به دنبال دارد بسیار وقت گیر نیز می باشد.بنابراین نقشه برداری فضای سبز شهری با استفاده از تصاویر ماهواره ای به جهت داشتن سری زمانی و به روز بودن دارای دقت سرعت بالا و هزینه کمتری بوده که در نهایت با انجام پردازشهایی برروی تصاویر ماهواره ای بوسیله نرم افزارهای GIS به بررسی و به هنگام سازی می انجامد.در این بررسی شهر اصفهان از احاظ گسترش محدوده شهری و فضای سبز و همچنین روند افزایش جمعیت و سرانه فضای سبز آن طی دو سال 1302 و 1386 توسط نقشه های موجود و تصاویر ماهواره ای موجود مورد بررسی قرار گرفته است.همچنین توسط سامانه ی پر قدرت و تحلیل گر GIS میزان انطباق آن ارزیابی و همچنین توسعه فضای سبز شهری و گسترش شهر و تغییرات آن مورد پردازش قرار گرفته است.

فضای سبز شهری,اصفهان,GIS ,RS