فاطمه عرفانیان حسین پور - کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات خراسان رضوی، گروه روانشناسی بالینی، نیشابور، ایران
ریحانه راعی - کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام، گروه روانشناسی بالینی، تربت جام، ایران
بهرام علی قنبری هاشم آبادی - استاد تمام، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه روانشناسی بالینی، مشهد، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر جهت گیری مذهبی و امید به زندگی زنان نابارور می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان نابارور مراجعه کننده به بیمارستان منتصریه مشهد است که از این تعداد براساس نمره جهت گیری مذهبی آلپورت و راس و امید به زندگی میلر در پیش آزمون 24 نفر که دارای ملاک های ورود و خروج بودند، گزینش شدند که نمونه آماری ما را تشکیل می دهند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که نمرات جهت گیری مذهبی دورنی زنان ناباروری که در گروه آزمایش شرکت داشتند، نسبت به زنان ناباروری که در گروه گواه جایگزین شده بودند، تغییر معناداری داشته است. بنابراین آموزش درمان یکپارچه توحیدی بر جهت گیری مذهبی دورنی زنان نابارور موثر است. همچنین نا امیدی زنان ناباروری که در گروه آزمایش شرکت داشتند، نسبت به زنان ناباروری که در گروه گواه جایگزین شده بودند، تغییر معناداری داشته است. بنابراین درمان یکپارچه توحیدی بر کاهش نا امیدی زنان نابارور نیز موثر است.

درمان یکپارچه توحیدی، جهت گیری مذهبی، امید به زندگی، زنان نابارور