مبانی نظری پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی

امروزه یکی از پیچیده ترین مسایل در اکثر کشورها نرخ بالای جرم و افزایش ناهنجاری های اجتماعی آن هاست. این پدیده منجر به حس نا امنی در شهروندان و تحمیل مشکلات جدی بر دوش دولت ها می شود. مبارزه با جرم و کج روی های اجتماعی منوط به شناخت هوامل جرم زاست. با از بین بردن این عوامل یا کاهش اثرات آن ها می توان از بروز جرایم پیشگیری نمود و یا حداقل از میزان آن ها در جامعه کاست. تجارب گذشته و بررسی های جهانی نشان می دهد که صرف تعقیب کیفری و مجازات مجرمین و افزایش نیروهای پلیس برای مبارزه با تبهکاری کافی نیست و به طور یقین تا عوامل جرم در جامعه موجود باشد، مبارزه با مجرم علیرغم بودجه عظیمی که در این امر صرف می شود بی فایده است. آمار ارتکاب جرایم در محیط های مختلف نشان می دهد که مجرمین در ارتکاب جرم اغلب دارای انتخاب منطقی بوده و به دنبال فرصت های مناسب و کم خطر برای ارتکاب جرم هستند. این مساله نشان دهنده ضرورت شناخت مکان به عنوان یکی از عوامل موثر در ایجاد فرصت های جرم و یا تسهیل کننده آن می باشد. از این رو می توان با تغییر این شرایط و خلق فضاهایی مقاوم در برابر جرم، به طور موثری از میزان انواعی از جرایم کاست. تحقیق حاضر به دنبال ارایه راه حل های مناسب برای انجام کارهای حقوقی معماری و همچنین شهرسازی و از این رو به دنبال پاسخ مناسب به این سوالات هستیم که پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی چه نوع روشی است و چه اهدافی را دنبال می کند آیا این نوع پیشگیری با نظریه های جرم شناسی قابل توجیه است چه ارتباطی میان محیط و رفتارهای مجرمانه وجود دارد

Keywords:

جرم , پیشگیری , طراحی محیطی , کاهش میزان جرم