حسن ثانی - عضو نظام مهندسی استان آذربایجان شرقی، کارشناس ارشد عمران سرپرست واحد نظارت دفتر فنی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
نرمین آرین نیا - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه هنر اسلامی تبریز
محدثه اسکندرزاده - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه هنر اسلامی تبریز

شهر تبریز یکی ازشهرهای منطقه سرد و کوهستانی شمال غرب کشور می باشد. دوام آسفالت اکثر خیابان های این شهر سردسیری به دلایلی نظیر اجرای نامناسب آسفالت و تردد زیاد بسیار کم بوده و مشکلات عدیده ای برای شهروندان به وجود آورده است. خیابان امام خمینی را به عنوان نمونه موردی، مورد مطالعه قرار دادیم. این خیابان که از ایستگاه مترو قونقا تا بلوار آزادی امتداد دارد، یکی از خیابان های پرتردد شهر بوده و شامل دو مسیر BRT و ماشین رو می باشد. طبق مطالعات و بررسی های انجام شده دریافتیم که عوامل آسفالت این خیابان، فرایند ژلیفراکسیون (یخ زدگی)، زمین لرزه، عدم مشارکت متخصصین علوم مرتبط و ناهماهنگی بین سازمان ها و موسسات شهر و مدیریت شهری، فرونشست و گود افتادگی آسفالت، از هم پاشیدن ترکیب آسفالت، پدیده آب لغزی و مسایل فنی آسفالت بوده که بیشترین عامل فرایند ژلیفراکسیون می باشد. در این پدیده ها با توجه به بالا بودن تعداد روزهای یخبندان و کاهش دمای هوا تا زیرصفر درجه و همچنین وجود درز و ترک در آسفالت و مناسب نبودن روسازی آسفالت، آب های ناشی از نزولات جوی برف و باران به راحتی به داخل آسفالت نفوذکرده و منجر به تنش های انقباضی و انبساطی در خاک زیرآسفالت و همچنین خود آسفالت می شود که این تنش های متوالی منجر به نشست، ترک خوردگی و پیدایش چاله در آسفالت می شود. در این مقاله سعی شده با مطالعات کتابخانه ای و بررسی نتایج آزمایشات انجام شده در این زمینه، راهکارهای مناسبی برای هریک از این مشکلات در جهت افزایش دوام و طول عمر آسفالت ارایه شود.

تبریز، خیابان امام خمینی، تخریب آسفالت، فرایند ژلیفراکسیون