حسین پهلوان - استادیار، گروه سازه و زلزله دانشکده عمران دانشگاه صنعتی شاهرود
غلامرضا قدرتی امیری - استاد، دانشگاه علم و صنعت ایران
فرزاد فرخ زاد - استادیار، گروه خاک و پی موسسه آموزش عالی صنعتی مازندران
محمد غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژیوتکنیک، دانشگاه غیرانتفاعی پردیسان فریدونکنار

پیشرفت هایی که در تکنولوژی ساخت شمع های درجاریز در دهه گذشته ایجاد شده، باعث گردیده این نوع از شمع ها بهیک جایگزین اقتصادی مناسب در برابر شمع های کوبشی یا گروه شمع های نزدیک بهم، تبدیل شوند. دلیل دیگر ایناقبال، گسترش قابلیت آزمایش های غیر مخرب (NDT) به عنوان یک امر ضروری جهت کنترل کیفیت شمع های اجراشده بوده است. تعیین ظرفیت باربری شمع های درجاریز دارای نقص سازهای که یکی از خصوصیات اجتناب ناپذیر ایننوع روش اجراست، موضوعی است که با توجه به گسترش روشهای مدلسازی عددی، بیش از پیش مورد توجه قرارگرفته است.در این مقاله به بررسی اثر نواقص سازهای مقطع شمع بر ظرفیت باربری فشاری آن براساس داده هایآزمایش های غیر مخرب بر روی شمعهای اجرا شده در پروژهای در بابلسر و با استفاده از مدل رفتاری موهر- کلمب استفاده گردیده است. با توجه به نزدیکی نتایج حاصل از مدلسازی با نتایج حاصل از آزمایش ها، می توان گفت درمدلهای ایجاد شده و در مقایسه با نتایج آزمایش های برجا، مدلسازی عددی، ظرفیت باربری را مقداری بیشتر از ظرفیتباربری آزمایش بدست داده است به نحوی که با انحراف بیشتر ظرفیت باربری نسبت به شمع بدون نقص، اختلاف بیننتایج مدلسازی عددی و نتایج آزمایش بیشتر شده است.

شمع درجاریز، نقص سازهای، آزمایش PDA، مدلسازی عددی، پلاکسیس 2 بعدی