امین تناکی زاده - دانشجوی دکتری مهندسی عمران – راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان، سمنان
غلامعلی شفابخش - دانشیار و عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان، سمنان

بتن آسفالتی یک مصالح ویسکوالاستیک است که حین اعمال بارهای دورهای رفتار برجهندگی از خود بروز میدهد. یکیاز مهمترین ویژگی ها برای تعریف چنین رفتاری مدول برجهندگی است. معمولا مخلوط آسفالتی در دو قشر به صورتلایه های آستر و رویه در اعماق مختلف نسبت به سطح روسازی پخش می شوند. روش های آزمایشگاهی جاری تنها یکشکل پالس بارگذاری به صورت نیم سینوسی را استفاده می کنند که بیشتر بیانگر شکل بارگذاری اعمالی به لایه آستراست. از این رو، این مطالعه رفتار برجهندگی مصالح آسفالتی در دو عمق متفاوت را بررسی می کند. آزمایش کششغیرمستقیم جهت تعیین مدول برجهندگی به کار گرفته شد. مدول مخلوط آسفالتی با اعمال دو شکل پالس بارگذاریروی بازهای از دماها و زمان های پالس متفاوت اندازه گیری شد. شکل های پالس به کار رفته نیم سینوسی و مربعی بودندکه به ترتییب بیانگر رفتار مخلوط در لایه های آستر و رویه هستند. نتایج آزمایشات نشان دادند که تفاوت بین رفتاربرجهندگی لایه های آستر و رویه در دماهای بالا و تحت بارهای ترافیکی سریع مشهودتر هستند.

بتن آسفالتی، مدول برجهندگی، عمق روسازی، شکل پالس بارگذاری، زمان بارگذاری