مرتضی خسروی روبیات - دانشجوی کارشناسی ارشد راه وترابری موسسه غیرانتفاعی هرمزان بیرجند
عباس الوانی - استاد گروه عمران ، موسسه غیرانتفاعی هرمزان بیرجند
مرتضی عراقی - استادیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

کلیه روسازی ها پس از آنکه برای مدت معینی زیرعبور وسایل نقلیه قرار گرفتند دچار خرابی هایی می شوند . شدت و وسعت این خرابی ها بستگی بهمشخصات مصالح و ضخامت لایه های روسازی، حجم ترافیک، شرایط جوی و توپوگرافی منطقه ای دارد،که راه از آن عبور می کند . انتخاب نوع و روشبهسازی و احیای رویه های آسفالتی و شنی علاوه بر اهمیت راه (نوع روسازی، حجم ترافیک و ...) بستگی به وضعیت روسازی در زمان بررسی و ارزیابی آن دارد . صرف نظر از مسایل اقتصادی و اعتباری اختصاص یافته به منظور بهسازی روسازی ها، در نگرش فنی انتخاب نوع و روش بهسازی روسازی یک راه، تابع کمیت، کیفیت وگستره خرابی های روسازی با توجه به علل بوجود آمدن آنها می باشد. تعمیر و نگهداری، ضرورری ترین و در عین حال متداول ترین روش در حفظ عملکرد دراز مدت روسازی های آسفالتی می باشد.نگهداری و مرمت راه ها و پیدا کردن گزینه ای که باعث کاهش هزینهها و افرایش کارایی راهها گردد، از دیر باز فکر مهندسین راه را به خود مشغول کرده است. بر اساس تحقیقات انجام شده اگر فقط دو درصد از کل هزینههای ساخت راه را به نگهداری پیش گیرانه اختصاص دهیم، باعث کاهش 40 درصدی از هزینه های تعمیرات خواهد شد. یکی از مهمترین متد درنگهداری پیش گیرانه استفاده از انواع آسفالتهای حفاظتی می باشند . از جمله این آسفالت ها می توان به اسلاری سیل، چیپ سیل ها، فاگ سیل ومیکروسرفیسینگ اشاره نمود.که در این مقاله از بین آسفالت های حفاظتی میکروسرفیسینگ و اسلاری سیل را بطور کامل تشریح و مقایسه نموده و شیوهساخت و اجرای صحیح آنها را بر اساس توصیه استانداردهای کشورهای اروپایی به تفصیل بیان می کند.

آسفالت حفاظتی ، میکروسرفیسینگ (Micro Surfacing)، اسلاری سیل (Slurry Seal)