شادی شایسته پور - کارشناس ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیر کبیر
اقبال شاکری - استادیار دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیر کبیر

یکی از روشهای مهم برای اجرای پروژه ها، استفاده از مشارکت بخش خصوصی در طراحی، ساخت و یا تامین مالی پروژههاست. به همین دلیل توجه زیادی به روشهای مشارکت بخش خصوصی مانند روش طرح و ساخت صنعتی (EPC) شدهاست. به دنبال این گرایش و با توجه به عواملی چون ویژگی های خاص هر پروژه، ساختار، اهداف و اولویت های سازمانیکارفرمایان، رویکرد های مختلفی از ساختارهای قراردادی روش EPC شکل گرفته است. کارفرما متناسب با ویژگی هایپروژه و خواسته های خویش، رویکرد مناسب را انتخاب نموده و سپس محدوده کار را تحت عنوان خواسته های کارفرما همراه با دیگر اسناد مناقصه تهیه و با برگزاری مناقصه ادامه طراحی و ساخت را به پیمانکار برنده مناقصه برون سپاریمی کند. محقق در این مقاله ابتدا با مطالعات کتابخانه ای، میدانی و مطالعات موردی (Case study)، انواع رویکردها وشاخص های موثر در شکل گیری هر کدام از رویکردهای روش EPC را شناسایی و از طریق پرسشنامه، اعتبار سنجی وامتیازدهی نموده است. در ادامه با استفاده از روشهای تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) اهمیت شاخص ها نسبتبه هم معین گشته و چارچوب پیشنهادی برای انتخاب رویکرد مناسب در پروژه های EPC ، ارایه گردیده است. یافته هایتحقیق به کارفرمایان کمک میکند تا با شناخت و آگاهی دقیق از انواع رویکردها، رویکرد متناسب با ماهیت پروژه و خواستههای خود را انتخاب کرده و مطابق آن اسناد و مدارک مناقصه را تهیه نمایند. شفافیت خواسته های کارفرمایی متناسب بارویکرد مد نظر، علاوه بر آنکه پیمانکار را از مسوولیتهای دقیق خویش باخبر می سازد، باعث رسیدن به اهداف و موفقیتپروژه خواهد شد.

مقایسه تطبیقی، رویکرد، EPC، سطح طراحی