محمود سهیلی - آموخته کارشناسی ارشد منابع آب و مدیریت زیست محیطی، دانشگاه توینته، هلند
محسن مردی - دانشیار، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران؛ سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، - کرج
فواد مرادی - استادیار، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران؛ سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج

رودخانه بهمنشیر در استان خوزستان، مهمترین منبع تامین آب شرب و کشاورزی خرمشهر و آبادان می باشد. امکانسنجی احداث سازه هیدرولیکی بر پایین دست رودخانه بهمنشیر بمنظور جلوگیری از ورود آب شور خلیج فارس بههنگام مد و استفاده از حجم آب شیرین رودخانه بهمنشیر، هدف این پژوهش می باشد. در طراحی، رقوم سطح آب درمحل سازه ی پیشنهادی بوسیله مدل یک بعدی HEC-RAS تعیین گردید. نتایج مدل سازی سیلاب نشان میدهد،دامنه ی جزر و مد در سه راهی حفار 1 متر بوده است. حداکثر اختلاف جزر و مد در ایستگاه طره بخاح و چویبده بهترتیب 1/2 و 2/4 متر ثبت شده است. حسب آمار لحظه ای شوری، همبستگی بین نوسانات سطح آب و شوری، محدود به ایستگاه چویبده می باشد و در ایستگاه های بالادست آن نه تنها همبستگی بین اثرگذاری هیدرولیکی و کیفی وجود ندارد،بلکه میزان شوری به حدود یک دهم ایستگاه چویبده میرسد. در نهایت با توجه به شوری، جرز و مد و مورفولوژیرودخانه، مکانی برای احداث سد معین گردید.

رودخانه بهمنشیر، مدل HEC-RAS ، شوری، جزر و مد، ایستگاه چویبده