امیر قادری - دانشجوی دکتری عمران گرایش آب و سازه های هیدرولیکی، دانشگاه زنجان
رسول دانشفراز - دانشیار گروه مهندسی عمران ، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه مراغه
عزیزه حسین جانی - دانشجوی ارشد عمران گرایش آب و سازه های هیدرولیکی، دانشگاه تبریز

یکی از راه های افزایش ظرفیت آبگذری سرریزها، استفاده از سرریزهای کنگرهای است. این نوع سرریزها از طریق افزایشطول تاج در یک عرض مشخص، در مقایسه با سرریزهای خطی، دبی بیشتری را برای یک بار هیدرولیکی یکسان از خودعبور می دهند. در این مقاله به بررسی عددی جریان عبوری از سرریزهای کنگرهای نیم دایرهای با نرم افزار Flow-3Dپرداخته شده است. نتایج نشان داد که روند تغییرات ضریب دبی در مدلهای سرریز کنگرهای نیم دایرهای تا نسبتH(T)/P=0.36 صعودی و سپس رفتار کاهشی داشته و نسبت به سریزهای خطی سریعتر دچار استغراق میشوند. همچنین با افزایش تعداد سیکل سرریز، حداکثر ضریب دبی به علت کاهش قطر نیم دایره در نسبت های H(T/P پایین تر اتفاق می افتد. علت این امر استغراق زودهنگام سرریز در قطر نیم دایره های کوچکتر می باشد. با این حال مدل SL2 بخاطر داشتنقسمت خطی کمتر و طول تاج کل بیشتر، دارای ضریب دبی و نرخ دبی عبوری بیشتری نسبت به مدل های دیگر می-باشد. بطوریکه بطور متوسط 32 درصد نسبت به سرریز خطی نرخ دبی عبوری بیشتری دارد. با افزایش نسبت H(T)/P به علت افزایش ضریب استغراق سرریزها مقادیر ضریب دبی و نرخ دبی کاهش می یابد. لذا میتوان گفت عملکرد هیدرولیکیسرریزهای کنگره ای نیم دایره ای در نسبت های H(T)/P پایین، بهتر است.

سرریز کنگرهای نیم دایرهای، استغراق سرریز، ضریب دبی، نرخ دبی، Flow-3D