مرتضی نوید - کارشناس ارشد سازه، دانشگاه تبریز
مهدی باباپورباصر - کارشناس ارشد سازه، دانشگاه تبریز

در مواجهه با این پدیده خرابی پیش رونده، اکثر آیین نامه های بر طرح سازه ای مناسب و افزایش درجات نامعینی، شکل پذیری و پیوستگی تاکید دارند. با توجه به کوتاه بودن مدت زمان این پدیده، در نگاه اول چنین به نظر می رسد که میرایی سازه نقش آنچنانی در به تعادل رساندن ارتعاشات سازه ناشی از حذف ناگهانی ستون نداشته باشد. لذا هدف اصلی از انجام تحقیق حاضر آن است که بتوان نقش و اهمیت میرایی سازه را در باز توزیع نیروهای داخلی حاصل از حذف ناگهانی ستون به اعضای مجاور را تعیین کرد. برای این منظور یک سازه 15 طبقه فولادی با استفاده از نرم افزار OpenSees و مطابق با ضوابط آیین نامه UFC مدلسازی گردید و تحلیل های دینامیکی غیرخطی با چهار درصد مختلف میرایی 2، 5، 8 و 10% انجام گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش میرایی سازه، مقادیر نیروهای داخلی ماندگار تقریبا در تمامی تحلیل ها ثابت بود، اما در مقادیر ماکزیمم آنها مقداری کاهش مشاهده گردید. لذا می توان چنین نتیجه گرفت که نقش میرایی در کاهش پتانسیل خرابی پیش رونده در سازه های مشابه، نقش قابل توجهی نیست و لذا راه کارهایی که تنها در جهت افزایش میرایی سازه سعی در کنترل رفتار سازه در برابر این پدیده را دارند، توفیقی نخواهند داشت.

خرابی پیش رونده، میرایی رایلی، قاب خمشی فولادی، تحلیل دینامیکی غیرخطی، مسیر بار جایگزین