ارزیابی روش های استاتیکی غیرخطی (پوش آور) نوین و مقایسه آنها با تحلیل دینامیکی روی سازه های سه بعدی منظم و نامنظم بتنی

روش تحلیل پوش آور معمولی ، توانایی تخمین پاسخ لرزه ای کلی ساختمان های منظم با ارتفاع کم و متوسط را به خوبی داراست امادر تخمین پاسخ سازه های بلند و همچنین نامنظم که مرکز جرم و مرکز سختی بر هم منطبق نمی باشند و منجر به پیچش در سازه میشود و با در نظر گرفتن اثرات مودهای بالاتر این روش از دقت چندانی برخوردار نبوده و در برخی موارد به نتایج گمراه کنندہ ای میانجامد. علاوہ بر تلاش در جهت ارایه الگوریتم های تحلیلی، مطالعات مقایسه ی روش های تحلیل استاتیکی غیر خطی، از اهمیت زیادیبرخوردار می باشد. در این مقاله به ارزیابی چند روش پوش آوراز قبیل مودال و اداپتیو در تخمین پاسخ های لرزه ای سازه های سه بعدیمنظم و نامنظم بتنی پرداخته می شود. سازه های مورد مطالعه شامل ساختمان های 4، 10، 15 طبقه می باشد. این مدل ها در معرض مجموعه ای از زلزله های طبیعی قرار گرفته و پاسخ های مورد نظر تحت آنالیز تاریخچه زمانی به عنوان روش مرجع بدست آمده و با نتایجروش های مختلف پوش آور پیشرفته، به منظور ارزیابی کارایی روش پوش آور روی سازهای منظم و نامنظم مورد مقایسه قرار می گیرد.عملکرد شیوه های مختلف آنالیز با استفاده از پاسخ سازه ای ماکزیمم تغییر میان طبقات مورد ارزیابی قرار می گیرد.

Keywords:

سازه های منظم و نامنظم , تحلیل استاتیکی غیرخطی , تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی