سعید قره جانلو - کارشناسی ارشد سازه، دانشکده عمران، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
محمد سرای لو - دانشجوی دکتری سازه، دانشکده عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قایمشهر
اسمعیل سرای لو - کارشناسی ارشد سازه، دانشکده عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفت

اگرچه مصالح بنایی از دیرباز در اجرای ساختمان ها مورد استفاده قرار گرفته است، ولی دانش و درک بشر از رفتار آنها تحت زلزله کافی نیست. وقوع خسارت های فراوانی ناشی از زمین لرزه در بسیاری از کشورها به وضوح نشان دهنده نواقص این گونه ساختمان ها است. بخش عمده ای از ساختمان های کشور از نوع بنایی و به خصوص در مناطق روستایی، آجری می باشند. در اغلب این ساختمان ها از هیپگونه کلاف فلزی و یا بتنی به منظور تحمل بارهای جانبی وارده در حین زلزله استفاده نشده است. دیوارهایی که به طور مناسب بهم متصل شده اند اغلب در حین اولین تکان شدید در محل گوشه ها ترک خورده و چند ثانیه بعد در تکان های بعدی از یکدیگر جدا شده و ساختمان دجار ریزش شده است. لذا بهم پیوستن تمام اجزا و قسمت های یک ساختمان آجری در هنگام زلزله یک امر اساسی و ضروری است. تخریب و دیواره سازی اینگونه سازه ها راه حل اقتصادی مناسبی نمی تواند باشد، بلکه شناخت رفتار اینگونه سازه ها و روشهای مناسب بهسازی راهکار بهتری می باشد. در سال های اخیر استفاده از پلیمرهای تقویت شده با الیاف (FRP) به عنوان یک راهکار مناسب جهت بهبود رفتار سیستم مقاوم جانبی و حفظ پایداری ساختمان های بنایی موجود مطرح بوده است. در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از روش های عددی و به کمک نرم افزار اجزا محدود اثر پوشش الیاف های پلیمری با آرایش های گوناگون را بر روی دیوار آجری بررسی شود. در ابتدا برای صحت سنجی رفتار نرم افزار، یک مدل آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. سپس به بررسی مدل دیوارهای آجری تحت بارگذاری های استاتیکی افزاینده و سیکلی در حالات مختلف با مقاوم سازی و بدون آن پرداخته شده است.

سازه های بنایی، بهبود رفتار، الیاف پلیمر، مدلسازی عددی