پیمان امیری پریان - آموزشکده فنی و حرفه ای سما، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
زهره کیانی - آموزشکده فنی و حرفه ای سما، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

امروزه پایداری اجتماعی بعنوان یکی از شاخصه های مهم توسعه پایدار محسوب می گردد. از منظر معماری و شهرسازیوجود فضاهای عمومی (مراکز فضایی- اجتماعی) می تواند پتانسیل اجتماع پذیری فضاهای شهر را بالا برده و متعاقبا از منظر اجتماعی، باعث ارتقای تعاملات اجتماعی شهروندان و حس سرزندگی فضاهای شهری گردد. لذا در این مقاله بافرض عدم وجود مراکز فضایی- اجتماعی در شهر کرمانشاه، تحقق موضوع پایداری اجتماعی بصورت امری غیر محتمل فرض شده است. لذا در این تحقیق جهت اثبات فرض فوق در دو منطقه پر ازدحام از منظر انسانی در شهر کرمانشاه،میزان تقریبی فضاهای عمومی شهری (باز و بسته) توسط نقشه های شهری و تصاویر هوایی محاسبه گردید که نتایج آندال بر اثبات عدم وجود موثر چنین حوزه هایی است . در ادامه جهت تعیین تاثیر چنین مراکزی بر تحقق شاخصه هایپایداری اجتماعی از منظر عمومی مردم، پرسشنامه ای تهیه شد که مبنای پرسش های مطرحه در آن بر اساس میزان تاثیرمراکز فضایی- اجتماعی در ارتقای شاخصه های پایداری اجتماعی تبیین گردید. لذا در ادامه، نتایج این تحقیق توسط نرم افزار GIS مورد تحلیل و نتایج آن ارایه گردید . لازم به توضیح است که در پایان بعنوان یک راهکار معماری شهری دردو نقطه مذکور، ایده پیاده راه بعنوان یک لایه جدید شهری ارایه و تحلیل گردید.

مراکز فضایی اجتماعی، پایداری اجتماعی، سرزندگی، تعاملات اجتماعی، فضاهای عمومی باز و بسته