حجت صایمی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران
اسدالله شفیع زاده - استادیار گروه معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران

امروزه به دلیل رشد شهر نشینی ، الگوی تولید مسکن دچار تغییراتی شده و همچنین لزوم ایجاد انبوه سازی ، سببکاهش کیفیت طراحی ها گشته است . انسان موجودی اجتماعی آفریده شده و برای رسیدن به نیازهای جسمانی و روانیخود ناچار به تعامل با افراد دیگر است. در گذشته تعاملات اجتماعی افراد در محل سکونت در میان فضاهای عمومی کهبین خانه ها و در محله وجود داشته، بوده است . اما در دوران معاصر با وجود ارتباطات عمودی که در مجتمع هایمسکونی قرن اخیر بوجود آمده فقدان فضاهایی که این تعاملات صورت پذیرد، احساس می شود. این نوشتار که به روشکتابخانه ای جهت شناسایی معیارهای موثر بر سرزندگی و پویایی فضاهای جمعی در مجتمع های مسکونی انجام گرفتهکه با به کارگیری این معیارها در طراحی مجتمع های مسکونی بتوان در حد امکان از آسیب های اجتماعی مربوطهجلوگیری کرد و مجتمع های مسکونی با کیفیت مطلوب به شهروندان ارایه گردد که ساکنین علاوه بر احساس آرامش ورضایت از خانه خصوصی خود ، زندگی اجتماعی موفقی را نیز در کنار همسایگان داشته باشند.

فضاهای جمعی ، مجتمع مسکونی ، تعاملات اجتماعی ، فضاهای عمومی