محسن ده بزرگی - پژوهشگر دوره کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، رایانامه
آناهیتا اولادحسین - پژوهشگر دوره کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

امروزه یکی از بهترین راهکارهای منطقی جهت فراهم آوردن شرایط آسایش و صرفه جویی در مصرف انرژی، طراحیاقلیمی ابنیه است که معماری سنتی، راهکارهای مناسبی برای آن یافته است. در ایران مناطق آب و هوایی متفاوتی وجوددارد که باعث شده، معماری سنتی کشور بتواند بعنوان یکی از برترین نمونه های معماری پایدار همساز با اقلیم مطرحگردد زیرا به مسایل اکولوژیکی، اقتصادی و کاربردی به طور همزمان پرداخته است. امروزه استفاده نادرست از برخی ازاجزاء ساختمان، مانند پنجره ها و میزان سطح بازشوهای نامتناسب آنها با اقلیم ناحیه یا مصالح ناهمگن در جداره ها، دماو تهویه که از عوامل مهم مرتبط با ساختمان هستند، بسیار مشاهده می گردد. طراحی ابنیه باید با توجه به امکانات ومعضلات اقلیم و محیط هر منطقه و براساس گرمایش در فصل زمستان و سرمایش در فصل تابستان صورت گیرد. در اینپژوهش سعی گردیده است با بررسی عواملی مانند دما، تهویه و مداخله گرها در منزل زینت الملک که یکی از بناهایشاخص موجود در بافت تاریخی شیراز می باشد، به برخی عناصر و اصول طراحی اقلیمی سنتی که بر اساس شاخص هایمربوط به اقلیم گرم و خشک یا نیمه بیابانی است، اشاره شود. روش تحقیق در این پژوهش به صورت تحلیلی توصیفیبوده و با استفاده از روش اسنادی پیمایشی به تحلیل داده ها پرداخته شده است که در نتیجه با توجه به تابش آفتاب،جهت وزش باد و استفاده از دیگر عوامل، دما و تهویه داخلی بنا همراه با ارتباط آنها با نسبت بازشوها و بخصوص نوعطراحی فضاها یا تونل های ارتباطی و مصالح انتخاب شده جهت ساخت اینگونه منازل سنتی، مورد بررسی قرار می گیرد.حال آیا توجه به این موارد می تواند راهبردی در طراحی مناسب بناهای نوین شهری با اقلیم مشابه و همچنین استفادهمناسب از حداکثر امکانات طراحی در فضاهای ارتباطی باشد

معماری همساز با اقلیم، تونل ارتباطی، منطقه آسایش، بافت قدیم شیراز، منزل زینت الملک، دما و تهویه