مسعود سجادی آل هاشم - کارشناس ارشد عمران-سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج
علی کیهانی - استادیار گروه عمران، دانشکده عمران و معماری، دانشگاه صنعتی شاهرود، ش

در سالهای اخیر تلاشهای جدی به منظور توسعه مفهوم اتلاف انرژی به عنوان یک تکنولوژی کاربردی جهت مقابله با زلزله صورت گرفته است. اساس روشهای تحلیل و طراحی امروزی بر مقاومت در برابر بارهای جانبی استوار می باشد. از دیدگاه انرژی نیاز به بازنگری در روشهای فعلی تحلیل و طراحی ضروری می باشد به نحوی که مهندس طراح بایستی توجه خود را بر مدیریت انرژی ورودی به سازه در اثر زمینلرزه متمرکز نماید. سیستم های غیر فعال اتلاف انرژی که میراگرهای خود را بر مدیریت انرژی ورودی به سازه در اثر زمینلرزه متمرکز نماید. سیستم های غیر فعال اتلاف انرژی که میراگرهای فلزی ADAS و TADAS بعنوان یکی از انواع این سیستم ها می باشند، امروزه مورد توجه فراوان قرار گرفته اند. استفاده از این سیستم ها باعث تمرکز اتلاف انرژی در میراگرها شده و در نهایت تقاضای اتلاف انرژی در اعضای اصلی سازه (تیرها، ستون ها ومهاربندها) کاهش می یابد. در این مقاله رفتار سازه های فولادی، مجهز به میراگرهای فلزی ADAS و TADAS و سیستم های متداول فولادی مقاوم در برابر زلزله مانند سیستم های CBF، CHEVRON و EBF از دیدگاه انرژی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. بدین منظور ابتدا هر یک از این سیستم های سازه ای بر اساس ضوابط آیین نامه 2800 ایران طراحی شده اند. سپس این سیستم ها با استفاده از نرم افزار DRAIN-2DX تحت زمینلرزه های ElCentro، Hachinohe، Sanfernando و Taft بصورت غیر خطی آنالیز شده اند. نتایج نشان میدهد که با استفاده از این میراگرها می توان اتلاف انرژی را در آنها متمرکز نموده و سهم سایر اعضای سازه ای از اتلاف انرژی را به حداقل رساند.

اتلاف انرژی ، کنترل غیر فعال ، میراگر فلزی ، تحلیل دینامیکی غیر خطی ، مفصل پلاستیک