علی سلطانی لرگانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری ، دانشگاه کمال الملک نوشهر، مازندران، ایران

در سال های اخیر موضوع انرژی های جایگزین در افزایش کارآمدی ساختمان ها, کاهش هزینه و ترکیب آن با معماری مدرناز اهمیت فراوانی برخوردار بوده است. پس از بحران های انرژی و زیست محیطی, رویکرد استفاده از انرژی های جایگزین موردتوجه طراحان و استقبال برنامه ریزان عموم کشورهای پیشرفته قرار گرفت و رشته های متعددی برای آموزش روش های طراحی،محاسبه و اجراء ساختمان های استفاده کننده ، در این کشورها برپا گردید و راهکارهای متنوع و مقرون به صرفه ای در کنار آنمراکز تحقیقاتی و دانشگاهی بطور کاملا جدی و مستمر، به صنعت ساختمان کشور خود ارایه و به اجرا درآمده اند.در همین ارتباط در ایران و در اردیبهشت ماه سال 1377 خانه خورشیدی دانشگاه علم و صنعت ایران آغاز به کار کرد. انگیزهساخت این ساختمان خورشیدی ٬ تجربه ساخت بنایی است که درآن بر اساس (معماری اقلیمی) و (معماری خورشیدی) باروش های (هوایی ایستا) و (نیمه پویا) و بهره گیری از نیروی خورشید ٬ باد ٬ و غیره ... بتوان بکارگیری سوخت های فسیلی و برقرا کاهش داد و به پاک نگاهداشتن زیستگاه یاری رساند. در این خانه خورشیدی که از روش های فعال و غیرفعال خورشیدی توامااستفاده می شود سعی شده تا نمونه ارزنده ای در جهت تلفیق ارزش های معماری بومی و سنتی ایران و از جمله ارزش هایدرخور اعتنا در معماری خورشیدی ٬ موفق ظاهر شود.در ادامه اسنادی در مورد این ساختمان ارایه شد تا علاقمندان با چگونگی کارکرد سیستم های ذخیره انرژی آن آشنا شوند وامیدواریم که این گونه خوانش و مطالعه در راستای کمک به استعداد و هوش آیندگان برای طراحی همساز با هر اقلیم مفیدواقع باشد.

انرژی خورشیدی، معماری اقلیمی، ساختمان خورشیدی علم و صنعت، طراحی خورشیدی فعال و غیر فعال