بررسی اصول طراحی اقلیمی در معماری بومی ایران

امروزه طرح های ما به گونه ای است که ساختمان ها در طی تابستان بسیار گرم و حتی گرم تر از محیط اطراف خود می باشد ودر زمستان نیز بسیار سرد و از لحاظ آسایش ناراحت کننده است. اهالی پایتخت مانند بسیاری از شهرنشینان و روستاییان در این کشور،در شب های فصل تابستان به لحاظ استفاده از برودت نسبی آسمان شب، بستر بر روی بام پهن می کردند و در آنجا می خوابیدند. درطی بعدازظهرهای گرم این فصل، در زیرزمین استراحت می نمودند. بر روی ایوان های روبه جنوب حصیر می انداختند تا آفتاب گرمتابستان به درون خانه نفوذ نکند و عصرها حیاط را آب پاشی می کردند تا رطوبت و برودت حیاط و فضای اطراف آن افزایش یابد. دراین مقاله سعی شده است تا با نگاه به معماری بومی هر منطقه و اصول طراحی که در آن رعایت شده است پی ببریم و یه معماریسنتی خود در قالبی نو نگاه کنیم نه تقلید ظاهری و بدون نتیجه از گذشته که ما را بیشتر به عقب می کشاند.