اسماعیل زمانی - دانشجوی کار شناسی ارشد معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
ارسلان طهماسبی - استاد یار معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

اکنون در سرراه گذارجامعه ایران از نابسامانی های نظری وفکری ناشی از تغییرات بلا اختیار رویکردهای زندگیاجتماعی وتبعات آن از یک جامعه سنتی به جامعه مدرن و پسامدرن به نوعی درگیر یک چالش بزرگ جهت تدوینوتبیین یک نظریه و یک دیدگاه جهت انسجام بخشیدن به وضعیت کنونی به لحاظ فرهنگی فراخور مکان و زمان حاضرخود هستیم. انچه که معماری دهه های 60 و 70 در ایران از خود بروز می دهد ، بیشتر حاکی از تاثیرگرفتن از انقلابمعماری مدرن می باشد که شتاب بیشتری در مسیر دگرگونی شاکله معماری ایران از دهه های قبل از ان به خود میگیرد. این تحقیق با روش تحلیل کیفی به برسی نشانه های پسا مدرنیستی و اثرات آن در معماری معاصر ایران میپردازد و در نتیجه با مشخص نمودن عناصر معماری پست مدرن در اثار معماران ایرانی تعریفی مشخص از تلفیق معماریسنتی و مدرن ارایه می دهد.

معماری ایرانی، جامعه مدرن، پسامدرن ، دگرگونی