عباس ذکری - استادیار دانشکده هنر و معماری صبا دانشگاه شهید باهنر کرمان
رویا علمدارزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشکده هنر و معماری صبا، دانشگاه شهید باهنر کرمان
مهشاد همایی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشکده هنر و معماری صبا، دانشگاه شهید باهنر کرمان

امروزه انتخاب مجتمع های مسکونی به عنوان محل سکونت به دلایل گوناگون اجتماعی و اقتصادی رو به افزایش است؛این در حالی است که در طراحی اکثریت این مجتمع ها نیازهای روانی ساکنین مورد توجه قرار نگرفته است. بدین ترتیبلزوم طراحی مسکن با تکیه بر مطالعات روانشناسی محیط بیشتر از هر زمان دیگری احساس می شود .این پژوهش به بررسی چگونگی طراحی مجتمع های مسکونی می پردازد و در درجه اول پاسخگوی نیاز خلوت جوییساکنین و در درجه های بعد پاسخگوی سایر نیازهای ساکنین این مجتمع ها باشد. (به دلیل توجه به خلوت به عنوانرویکرد طراحی، پاسخگویی به نیاز خلوت جویی در درجه اول قرار گرفته است).در این پژوهش، ابتدا به شناسایی دو مفهوم مسکن و خلوت پرداخته شده است. برای این منظور از مطالعاتکتابخانه ای کمک گرفته شده است. بعد از شناخت دو مفهوم مسکن و خلوت، تلاش شده است که ارتباط بین این دومفهوم بیان شود. در نهایت هدف اصلی این پژوهش پیدا کردن حلقه ی گم شده ی خلوت گزینی در طراحی مجتمعهای مسکونی جهت تامین آرامش می باشد. نتایج مطالعات نشان داد که با 1- رعایت اصل سلسله مراتب فضایی در عرصه های خانوادگی، خصوصی و فردی، عمومی و... 2- طراحی انعطاف پذیر چه در فضاهای باز و طراحی فضای استراحت و سرگرمی مختص همه رده های سنی و چه در فضای داخل هر واحد مسکونی و در نظر گرفتن دو بخش مجزابرای کودکان و بزرگسالان و .... 3- شخصی سازی و فضای شخصی شده هر واحد مسکونی از طریق استفاده از بازشوهای متحرک و... 4- کنترل جریان اطلاعات از فضایی به فضای دیگر چه در فضای باز عمومی و از طریق کاشت درختان همیشه سبز و چه در فضای خصوصی و.... می توان به سازکاری جهت تامین خلوت رسید.

خلوت، مجتمع مسکونی، مسکن، آرامش روانی