سارا تفاخری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده معماری، شهرسازی و هنر اسلامی دانشگاه فردوسی واحد بین الملل
جعفر طاهری - دکترای معماری، استادیار دانشکده معماری، شهرسازی و هنر اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد

بازگشت انسان به طبیعت، همسازی با اقلیم و محیط، یکی از موضوع های مهمی است که امروزه در طراحی محیط های -مسکونی انسانی مطرح است. بدین ترتیب شناخت و استفاده از قابلیت های نهفته در اقلیم برای تنظیم شرایط آسایشمحیطی در فضاهای سکونت دایم و نیمه دایم و همچنین در فضاهای باز پیرامون ساختمان ها مورد توجه بیشتر معماران،طراحان شهری و سازندگان، که در اوایل دوره مدرن به کاربرد عوامل اقلیمی توجه ناچیزی می کردند، قرار گرفته است.این پژوهش در جهت شناخت اقلیم خاص مشهد و ارایه برخی راهکارهای معماری همساز با اقلیم در شهر مشهد انجامشده است. با توجه به اطلاعات و دادهای آماری، در شهر مشهد هشت ماه از سال دما زیر منطقه آسایش و سه ماه از سالدما بالاتر از دمای آسایش می باشد و تنها دریک ماه از سال، اواسط اردیبهشت و اوایل خرداد، دما در محدوده آسایشمی باشد که نشان دهنده چند اقلیمی بودن این شهر می باشد.

معماری همساز با اقلیم، راهکارهای طراحی، اقلیم مشهد