مرجان مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده معماری، شهرسازی و هنر اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد
اکرم حسینی - استادیار دانشکده معماری، شهرسازی و هنر اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد

امروزه علی رغم پیشرفت در تکنولوژی و فناوری ساخت و توجه به نیازهای اساسی، مفهوم در اجتماع زیستن که بخشی از نیازهای ذاتیانسانهاست کمتر از ادوار تاریخی گذشته دارای اهمیت می باشد. به همین دلیل مطالعه خانه های جمعی و کوهوسینگ ها مورد توجهمحققان قرار گرفته است چرا که به عنوان الگوی مناسب طراحی تماس های اجتماعی با استفاده از ساختارهای اجتماعی رسمی و غیررسمی توانسته روابط اجتماعی را در محلات افزایش دهد، بنابراین خانه های جمعی و کوهوسینگ، فرم مسکن با شرایط مطلوب برایتعامل اجتماعی در نظر گرفته می شود. از دیگر سو مطالعه ی زمینه تاریخی کوهوسینگ ها و بازشناسی الگوها که در عمده ترین شکلخود ، شامل بررسی تمام نیروهای محیط (در اینجا عوامل اجتماعی) است که به پیدایش محیط کالبدی منجر می گردند از این جهتاهمیت دارد که می توان بر مبنای آنها، محیط اطراف را درک نمود و نوعی زبان توصیف و تحلیل را بسط داد که براساس آن میزان تاثیرهر مولفه بر زندگی انسان آشکار شود. در نتیجه با بررسی الگوی کالبدی روستا و دریافت صحیح مفاهیم و اصول سازمان یافته ی مسکناجتماعی و کوهوسینگ در منطقه ی مورد مطالعه، عناصر مختلف فضایی- کالبدی شکل دهنده ی گونه ی مسکونی روستا استخراج شده تا بتوان بخشی از ویژگیهای این عناصر و دلایل وجودی آن ها را ثبت نمود.

خانه های جمعی، کوهوسینگ، طراحی تماس های اجتماعی، گونه ی مسکونی روستا