غلامرضا محسنی پور - کارشناسی ارشد معماری عضو هیات علمی دانشگاه خلیج فارس
مسعود احمدی - کارشناس معماری دانش آموخته دانشگاه خلیج فارس

گذشته و آینده در کنار سنت و نوآوری زنجیرهای جدایی ناپذیر هستند، که برای حفظ هویت و فرهنگ خودنیازمند زنده نگه داشتن گذشته و سنت اصیل ایرانی میباشند. یکی از عناصری که از گذر ایام به یادگار مانده،نمادها و نشانه هایی است که در آثار هنری مانند نقوش برجسته، گچبری ها، سفالینه ها و... بجای مانده است. نقوشبرجسته در طول تاریخ با داشتن معنایی فراتر از صورت ظاهری خود و بر اساس تاثیرات فرهنگی آن، در شکل-گیری هنر اصیل نقش بسزایی داشته اند. اجداد و نیاکان بشر در هر برهه تاریخی، نمادهای کهن را برای انتقال پیامدرونیاش با بیانی ساده و شیوا برگزیدهاند. بررسی نقش نگاره ها نه تنها موجب باز شناخت نمادها و نشانه هایتاریخی می شود، بلکه باعث باز زنده سازی و غنای بیشتر طرح های فعلی و آتی خواهد شد.امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی و میل انسان به نوآوری، نمادهای ایرانی- اسلامی آنچنان که شایسته است، اصالت و پیشینه خود را ارج ننهادهاند. لذا آشنایی با نمادهای سنتی و بکارگیری آنها در کنار فرم ها و عناصرمعماری مدرن، می تواند علاوه بر احیای پیشینه معماری ایرانی، گامی موثر در برقراری تعامل بین سنت و مدرنیتهباشد. از این رو سمبل های ناآشنای امروزی به نمادهای آشنا و با هویت تبدیل می شوند.در همین راستا پژوهش پیش رو تلاش می کند که نقش موثر عمارت نصوری شهر تاریخی سیراف را به عنوانالگو مورد بررسی و واکاوی قرار دهد. زیرا که به اعتقاد نگارندگان برای طراحی نمادها و نشانه هایی با غنای فرهنگیمی بایست به ارزش نمادین فرم ها و اشکال مختلف اصیل گذشته وقوف کامل داشت و در نتیجه سنجیده بهاستفاده از آنها مبادرت نمود.

نقش نگاره، شهر تاریخی سیراف، عمارت نصوری، نماد و نشانه