بهره گیری از فضای مطلوب (مرکزروزانه) جهت ارتقاحس سرزندگی سالمندان

انسان ها درتمامی سنین نیازها،عواطف،روحیات، توان ها وذوق های خاص آن سن را تجربه می کنند، سالمندان در جامعه بعد از بازنشستگی،بهجای لذت از زندگی استراحت وتفریح به افرادی تبدیل میشوند که به دلیل ایجاد احساس ناکارآمدی وترد شدن دچار افسردگی روحیگردیده واین امر تاثیر زیادی در طول عمر مفید آنها وپایین آمدن امید به زندگی در جامعه خواهد داشت. کما اینکه کارشناسان بر این باورندکه مطلوب بودن محیط زندگی سالمندی در مواردی حتی بر نیازهای مادی آنان برتری دارد. ایجاد فضایی آرام و دور از تنش و التهاباتروانی و متاثر از وابستگی های شخصیتی آنان را به ادامه زندگی تشویق نموده و از آنان عناصری زده و پویا و خودجوش می سازدو سبب میشود این قشر به فراموشی سپرده شده جامعه نقش خود را بازیابند. همان گونه که واقفیم احترام به سالمندان و حضور آنها در سنت ایرانیانبوده و هست اما محدویت ها و مشکلات متعدد اجتماعی – اقتصادی باعث شده تا سالمندان از محیط خانوادگی خویش دور و دورتر شوند،تازگی این معضل و عدم داشتن تجربه کافی در زمینه طراحی فضاهای مختص سالمندان نیز باعث شده تا خانه سالمندان به واژه و معناییخوفناک و بی اعتبار مبدل شود که هم فرد سالمند و هم از نظر دید اجتماع وجهه مطلوبی نداشته باشد.طی تحقیقات انجام شده در حیطهی موضوع به مسایل اقتصادی،اجتماعی،فرهنگی،بهداشتی درمانی وجمعیت شناختی سالمندتوجه شده است.ولی از دیدگاه معماری درجهتایجاد فضایی مطلوب و سرزنده توجه ای نشده است. لذا در جهت رسیدن به نتایج مطلوبترازروش توصیفی- تحلیلی وگردآوری داده ها استفادهمی کنیم. هدف کلی از انجام این پژوهش بررسی میزان تاثیر پذیری سالمند از محیط بخصوص محیط فعال وسرزنده می باشد.

Keywords:

سالمند , سرزندگی , مرکز روزانه , فضای مطلوب