پاییز پاک ضمیر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری
علی شاطرزاده - دکتری شهرسازی

طراحی میدان ها، موضوع پیچیده ای است که بی توجهی به آن و توجه به قضایای صوری و ظاهری می تواند ما را از نظر شناخت نقش و اهمیت میدان ها بازدارد. میدان ها باید به گونه ای طراحی شوند که علاوه بر نشان دادن هویت شهر، کالبد وجودی سالیان دراز شهرها را نیز به نمایش بگذارند. از این رو شهر خوب باید دارای ساختارهای مطلوب نیز می باشد. میادین جلوه گاه باورها و شیوه زیست مردم و نتیجه نگرش آنها به هستی است و می توانند به عنوان عامل هویتی یک تمدن و یک ملت و یک جامعه شهری ظاهر شوند. نه تنها کلیت شهر بلکه عناصر و اجزاء آن نیز با شدت و ضعف متفاوت و ابعاد مختلف به هویت فکری، تاریخی، فرهنگی، هنری و علمی جامعه پدید آورند خود اشاره می کند. با گذشت زمان، اگر میادین شهر ها بتوانند، کماکان اصول و ارزش های مورد قبول و احترام و هویت ساز را به ناظر و جامعه القاء کنند، می توانند به نقش ارزشمند هویتی خویش تداوم ببخشند. اما اگر نتوانند نقش مورد نظر و مورد نیاز جامعه را ایفاء کنند، به مرور مجهور و مضمحل خواهند شد و نقش هویتی خویش را از دست خواهند داد. در این مقاله نگارنده با بررسی عناصر هویت بخش شهری و نقش آنها در ارتقاء کیفیت شهر به بررسی فضاهای شهری به عنوان عامل هویت بخش در شهر و ضرورت احیاء چنین فضاهایی جهت تقویت و تداعی خاطرات گذشته و ایجاد تعلق خاطر برای نسل های آینده در مسیر ایجاد هویت شهری تاکید کرده است.

میدان، هویت، خاطره، شهر