شاپور امامی - دانشجوی ترم آخر کارشناسی ارشد مهندسی معماری ،دانشگاه آزاد واحد عجب شیر
بشیر بیگ بابایی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملکان

ایران کشوری است که نیمی از سکونت گاه های آن جزو معماری روستایی است. موضوع روستا و بافت و معماری آن، همیشه یکی ازمحورهای بحث های مطرح برنامه ریزان بوده است. سادگی روابط افراد جامعه روستایی و تلاش آنها در عرصه تولید باعث تمایز کالبدیروستاها با شهرها شده است، خانه های روستایی به دلیل پیوند با طبیعت مبتنی بر اصول و ارزش هایی است که همزیستی با محیط زیستنامیده می شود. بر اساس شواهد و مطالعات صورت گرفته در مورد مسکن و معماری روستایی، واحدهای مسکونی روستایی ضمنبرخورداری از ارزش های معماری همانند سادگی، الگوهای زیباشناختی، استفاده از مصالح و دانش بومی و غیره دارای مشکلاتی چونآسیب پذیری در برابر سوانح طبیعی و ضعف سازه ای نیز می باشد. به نظر می رسد با توجه محور اصلی این تحقیق بهسازی و بازسازیمعماری و بافت فرسوده ی روستایی حیدرآباد میاندوآب با رویکرد معماری پایدار است و لذا کوشش شده است تا عوامل موثر در بهینه سازیمساکن روستایی از همه لحاظ در کشورمان ایران مورد شناسایی و بررسی قرار گیرد. در رویکرد بهسازی بافت های روستایی تلاش جهتبهبود کیفیت زیست روستاییان همراه با افزایش سطح اقتصادی آنان و بهینه سازی ساختار جوامع روستایی در بستر توزیع عادلانه خدماتو تسهیلات رفاهی در سطوح منطقه ای و محلی و امکان برخورداری روستاییان از معیشت پایدار و کالبد معماری به روز شده در سطحنیازهای روزمره روستاییان فراهم می گردد.شیوه تحقیق روش مطالعات کتابخانه ای و همچنین مطالعات میدانی در حوزه سایت پروژهاستفاده گردیده است.

بهسازی، بازسازی معماری، بافت فرسوده، روستای حیدرآباد میاندوآب، معماری پایدار