نیره گل کوهی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
عادل منصورکیایی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

یکی از مباحث مطرح در معماری، پایداری و به تبع آن طراحی مطابق با محیط است. اصطلاح معماری پایدار یا معماریمحیط زیستی به معماری حساس به مسایل پیچیده همزیستی طبیعت، انسان و مصنوعات اطلاق می شود. امروز هدف معماریمحیط زیستی ایجاد تعادلی پایدار و بناهای پایدار تلقی می شود بر همین اساس طرح باید کمترین تاثیرات مخرب را بر محیطهای ساخته شده (مصنوع) و طبیعی مجاور، ناحیه اطرافشان و همچنین متن و زمینه کلی خود داشته باشند .لذا رسیدن بهمعماری پایدار میسر نمی گردد مگر با تاکید بر زمینه گرایی، معماری زمینه گرا بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا تاکیددارد و با درک پیام بستر خود شکل می گیرد و در واقع پیامی را که بستر معماری به او انتقال داده به عینیت رسانده و طراحیمی کند، در نتیجه ساختمان جزیی کوچک از طبیعت پیرامونی خواهد بود .دراین نوع معماری هر بنایی براساس زمینه هایفرهنگی، اجتماعی، تاریخی و کالبدی، اقلیمی و شرایط خاص آن سایت و ساختمان طراحی و اجرا می گردد و ساختمان عضوهمخوان با اکولوژی و عنصری هماهنگ در بستر خود و در نهایت در بستر محیط زیست خواهد بود .این پژوهش بر آن استکه زمینه گرایی را بعنوان یکی از اصول طراحی و معماری پایدار در حیطه پایداری محیطی معرفی کند و از آن در طراحیمجتمع تفریحی- توریستی و آب درمانی سرعین بهره گیری نماید و در نهایت به طرح معماری بینجامد .این پژوهش با مطالعهکیفی و روش تحقیق توصیفی صورت پذیرفته و ابزار گردآوری داده ها، مشاهدات عینی و مطالعه منابع مکتوب، اسناد ومدارک می باشد.

اکوتوریسم، مجتمع تفریحی- توریستی، آب درمانی، چشمه های آب گرم معدنی، گردشگری