نیلوفر فروتن - دانشجوی کارشناسی معماری،دانشگاه غیرانتفاعی حافظ واحد شیراز،ایران
محمدرضا خوانسارلار - کارشناس ارشد عمران،مربی دانشگاه غیرانتفاعی حافظ واحد شیراز،ایران

باروک واژه ای است که مورخان هنر برای آثار هنری و ادبی و موسیقی سده هفدهم و اوایل سده هجدهم اروپای غربی به کار می برند.علت این نام گذاری این بود که سازندگان آثار هنری به ویژه در معماری از شیوه های مختلف هنری(کلاسیک، گوتیک، رنسانس و …)متاثر بودند. هنر باروک در مقایسه با دوره رنسانس هنری با شکوه، نمایشی، پر تجمل و احساسی و تلاش برای وحدت بین معماری،تندیس سازی و نقاشی است. باروک تفاوت های بنیادین با سبک های رنسانس دارد. باروک هنری پویا و احساسی بوده برعکس اصولکلاسیک که بیشتر عقلانی است.معماری باروک با ساخت کلیساهای بزرگ از شهر رم شروع شد. معماران این عصر نیز مانند دوره رنسانسهم پژوهشگر و هم در چند رشته تخصص داشتند، معماری باروک بنا به سلیقه معمار یا سفارش دهنده از سنت های مختلفی چونکلاسیک باستان، گوتیک و رنسانس در یک بنا سود می برد و تلاش می کرد بین عناصر مختلف هماهنگی ایجاد کند.

معماری پایدار، نقاشی، معماری کلاسیک